Wysoki poziom groźny dla zdrowia. Taki wynik trójglicerydów oznacza większe ryzyko zawału i udaru
Profilaktyka chorób sercowo-naczyniowych opiera się na ocenie ryzyka, a następnie modyfikacji bądź eliminacji czynników ryzyka wiążących się ze zwiększonym prawdopodobieństwem zapadnięcia na choroby układu krążenia. Jednym z takich czynników jest stężenie triacylogliceroli, zwanych także trójglicerydami/ triglicerydami, w osoczu krwi krążącej. Obecnie ocenia się, iż stężenie trójglicerydów ma tak samo duży lub nawet większy wpływ na ryzyko chorób krążenia niż stężenie cholesterolu. Czym są trójglicerydy? Co mają wspólnego z chorobami krążenia i jakie to choroby? Jakie są wartości referencyjne trójglicerydów?
Choroby sercowo-naczyniowe to grupa chorób, które stanowią główną przyczynę zgonów na świecie. Umieralność na choroby z tej grupy wyprzedza zdecydowanie umieralność na nowotwory. Zalicza się do nich m.in.:
- chorobę niedokrwienną serca,
- niewydolność serca,
- miażdżycę naczyń krwionośnych,
- żylną chorobę zakrzepowo-zatorową,
- nadciśnienie tętnicze,
- udar mózgu.
Wysokie ryzyko zgonów w tej grupie chorób związane jest z faktem, iż atakują one najważniejsze narządy, odpowiadające bezpośrednio za życie człowieka - serce i mózg. W kluczowych momentach może to zaważyć na naszym życiu i śmierci. Mimo tego nadal bagatelizujemy potencjalne zagrożenia związane z ryzykiem chorób układu krążenia.
Ryzyko sercowo-naczyniowe to prawdopodobieństwo wystąpienia ChSN (choroby sercowo-naczyniowej) lub zgonu z jej powodu w określonym czasie. Może zostać ono oszacowane według znanego algorytmu o akronimie SCORE - Systemic Coronary Risk Estimation. Oszacowanie ryzyka opiera się na czynnikach podzielonych na dwie grupy: podlegających i niepodlegających modyfikacji.
Do czynników niepodlegających modyfikacji należą:
- wiek,
- płeć,
- wczesne występowanie chorób układu krążenia w rodzinie (choroba niedokrwienna serca i choroby na podłożu miażdżycy).
Do czynników podlegających modyfikacji należą:
- dieta,
- palenie tytoniu,
- aktywność fizyczna,
- sen,
- nadwaga/otyłość,
- ciśnienie tętnicze,
- stężenie cholesterolu LDL w osoczu,
- stężenie trójglicerydów w osoczu.
Z chemicznego punktu widzenia trójglicerydy są estrami glicerolu i trzech kwasów tłuszczowych. Są one głównym źródłem energii i magazynem energetycznym (w postaci tkanki tłuszczowej) u ludzi i innych kręgowców, tuż obok wolnych kwasów tłuszczowych. Ich oznaczenie w osoczu zwykle stanowi część badania - lipidogramu, który opiera się na ilościowej ocenie różnych frakcji lipidów krążących w osoczu. Poziom trójglicerydów jest bezpośrednio związany z dietą i wydatkami kalorycznymi - im więcej mamy niezużytych kalorii, tym większy poziom trójglicerydów.
Oprócz tego hipertriglicerydemia, czyli za wysoki poziom trójglicerydów osocza, może być powodowana:
- cukrzycą,
- niedoczynnością tarczycy,
- zespołem metabolicznym,
- obciążeniami genetycznymi,
- alkoholizmem,
- przyjmowaniem leków - diuretyków, estrogenów, progesteronu, retinoidów, sterydów, beta-blokerów, immunosupresji i leków anty-HIV.
Oprócz zwiększania ryzyka ChSN wysoki poziom trójglicerydów, co zostało udowodnione naukowo, powoduje także rozwój stanu zapalnego w organizmie.
Wartości referencyjne trójglicerydów związane są bezpośrednio z oceną ryzyka sercowo-naczyniowego i kształtują się następująco (na czczo!):
- poniżej 150 mg/dl - wynik prawidłowy,
- powyżej 150 mg/dl - wynik nieprawidłowy.
Każdy wynik powyżej 150 mg/dl wiąże się ze zwiększonym ryzykiem ChSN i upoważnia do rozpoznania hipertriglicerydemii. Jeśli wynik mieści się w granicach 150-885 mg/dl, mówimy o hipertriglicerydemii łagodnej, jeśli powyżej 885 mg/dl - o ciężkiej. Hipertriglicerydemia wymaga leczenia bądź postępowania dietetycznego w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa zapadnięcia na ChSN.
Możemy zapobiegać pojawieniu się i dalszemu rozwojowi wysokiego stężenia trójglicerydów. Do najważniejszych działań w tym kierunku zaliczają się:
- utrzymywanie odpowiedniej diety - zmniejszenie spożycia cukrów prostych i tłuszczów nasyconych;
- odstawienie alkoholu - a w przypadku stwierdzonej hipertriglicerydemii całkowita abstynencja;
- regularna aktywność fizyczna - umożliwia "spalanie" nadmiaru spożytych kalorii i poprawia krążenie;
- przyjmowanie zapisanych leków, jeśli jest to konieczne.
Badanie trójglicerydów zwykle przeprowadza się na czczo, najlepiej po co najmniej 12 godzinach od ostatniego posiłku. Należy powstrzymywać się od tłustych i bogatych w cukry proste posiłków dzień, dwa dni przed badaniem, aby sztucznie nie zawyżać wyniku. Krew do badania pobierana jest z żyły łokciowej, poziom trójglicerydów oznacza się w osoczu lub w surowicy. Co istotne, utrzymywanie pozycji stojącej >30 min przed pobraniem może przyczynić się do zagęszczenia krwi, tym samym sztucznie zawyżając poziom trójglicerydów.
Źródła:
Dembińska - Kieć A., Naskalski J. W., Solnica B. (red.), Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Edra Urban & Partner, Wrocław 2022.
Praca zbiorowa, Interna Szczeklika 2023, Medycyna Praktyczna, Kraków 2023.
https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.2.3.
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/high-blood-cholesterol/in-depth/triglycerides/art-20048186.
https://www.mp.pl/pacjent/choroby-ukladu-krazenia/choroby/286815,choroby-ukladu-krazenia.
CZYTAJ TAKŻE:
Co to właściwie znaczy "na czczo"? Te badania należy wykonywać przed posiłkiem
Wykrywa choroby, niedobory i zaburzenia wydzielania. Profilaktyczny przegląd zdrowia rób co roku
Podniesiony poziom kortyzolu odbija się na zdrowiu. Badanie zdemaskuje problem