Usprawnia pracę wątroby i oczyszcza jelita. Ugotuj zupę lub zjedz na surowo

Szczaw to roślina pochodząca z Europy Zachodniej. Grecy, Francuzi, Holendrzy, Bułgarzy i Niemcy jako pierwsi na szeroką skalę wykorzystali praktycznie wszystkie części rośliny do celów leczniczych i spożywczych. W średniowieczu traktowana była jak lekarstwo na zarazy nękające europejską populację.

Szczaw to wieloletnia roślina zielna. Rośnie dziko, ale obecnie jest uprawiana i ma wiele różnych odmian, które różnią się okresem wegetacji, wielkością, kształtem i smakiem liści. Istnieją również czysto dekoracyjne odmiany, które mają piękne czerwone żyłki, które nadają liściom piękny wzorzysty wygląd. Łacińska nazwa rośliny oznacza włócznię, liście szczawiu mają jej kształt. Liście są mięsiste i mają charakterystyczny, kwaśny smak.

Spadek popularności szczawiu można powiązać z rozpowszechnieniem informacji o szkodliwym działaniu szczawianów. Fakt, że roślina zawiera kwas szczawiowy, ale twierdzenie, że spożywanie jej niszczy nerki, jest bardzo dużym uproszczeniem. Wiele osób powtarza ten mit i unika jedzenia szczawiu, nie zastanawiając się nad tym, jak wiele innych zdrowych substancji jest w nim ukrytych.

Liście szczawiu zawierają:

• frakcje białkowe,
• tłuszcze,
• węglowodany (mono- i disacharydy),
• nasycone kwasy tłuszczowe,
• wielonienasycone kwasy tłuszczowe,
• kwasy organiczne (przede wszystkim kwas szczawiowy),
• garbniki,
• błonnik (błonnik pokarmowy),
• witaminę A (beta-karoten),
• rozpuszczalną w tłuszczach witaminę E (tokoferol),
• witaminy z grupy B (tiamina, ryboflawina, pirydoksyna, niacyna, kwas foliowy i pantotenowy),
• kwas askorbinowy (witamina C),
• rutynę,
• biotynę (witaminę H);
• makroelementy: wapń, potas, siarkę, magnez, sód, chlor i fosfor,
• minerały: jod, żelazo, mangan, fluor, cynk, miedź.

Całkowita zawartość kalorii w 100 gramach produktu waha się od 19 do 22 kilokalorii. Liście w 92 proc. składają się z wody.

Kwas szczawiowy jest związkiem organicznym, występującym w wielu roślinach, w tym w liściastych warzywach, owocach, kakao, orzechach i nasionach. W roślinach zwykle wiąże się z minerałami, tworząc szczawiany. Terminy "kwas szczawiowy" i "szczawian" są używane zamiennie.

Twoje ciało może samodzielnie wytwarzać szczawiany lub otrzymywać je z pożywienia. Witamina C może również zostać przekształcona w szczawian, gdy jest metabolizowana. Po spożyciu szczawian może wiązać się z minerałami, tworząc związki, w tym szczawian wapnia i szczawian żelaza. Dzieje się tak głównie w okrężnicy, ale może również mieć miejsce w nerkach i innych częściach dróg moczowych. U większości ludzi związki te są następnie wydalane z kałem lub moczem.

Jednak u osób z grupy ryzyka chorób układu moczowego, dieta bogata w szczawiany została powiązana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia kamieni nerkowych i innych problemów zdrowotnych.

Warzywo jest bogate w wiele witamin, wśród których należy wymienić przede wszystkim witaminę C. Jest ona silnym przeciwutleniaczem i główną witaminą dla układu odpornościowego. Co więcej, ułatwia przyswajanie żelaza, którego w liściach szczawiu również jest sporo. Szczaw zawiera również dużo rutyny. To substancja ważna dla wzmocnienia ścian naczyń krwionośnych.

Poza tym szczaw może poprawić trawienie, normalizować pracę pęcherzyka żółciowego i wątroby. Zielarze i uzdrowiciele używali liści szczawiu do opatrywania ran. Zawarte w nich substancje pomagają zatrzymać krwawienie i leczyć rany. Świadczy to o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbólowych i ściągających szczawiu.

W okresie menopauzy ciało kobiety doświadcza gwałtownego uwolnienia i wręcz przeciwnie, braku hormonów. W okresie menopauzy picie niewielkiej ilości soku szczawiowego zmieszanego z wodą w równych ilościach zwalcza częste migreny, krwawienia z macicy, zmiany ciśnienia krwi i "uderzenia gorąca".

Jeśli podczas PMS odczuwasz ogromny dyskomfort, któremu towarzyszy nerwowość, ból pleców, migreny, szczaw usunie te objawy. Liście zawierają kwas foliowy, który pomaga radzić sobie z uczuciem obfitego krwawienia podczas menstruacji, ponieważ zwiększa stężenie hemoglobiny we krwi.

Chcesz zrzucić zbędne kilogramy? Wystarczy, że włączysz do swojej codziennej diety roślinę z łodygami. Pomoże oczyścić ściany jelit i żołądka z toksyn i przyspiesza procesy metaboliczne całego organizmu.

Kwasy, makro- i mikroelementy zwalczają zaburzenia układu moczowo-płciowego: poprawiają ukrwienie gruczołu krokowego, łagodzą stany zapalne i ból, chronią przed infekcjami, likwidują przekrwienie.

Wśród przepisów naturalnych środków na potencję, znaleźć można również miksturę ze zmiażdżonych liści szczawiu i miodu. Mężczyznom cierpiącym na łysienie (masywne wypadanie włosów) zielarze zalecają wcieranie w skórę głowy świeżego soku na bazie aloesu i liści szczawiu.

Gastroenterolodzy jednogłośnie twierdzą, że nie należy jeść szczawiu z zapaleniem trzustki. Ta zasada dotyczy nie tylko zaostrzenia choroby, ale także remisji.

Kwas szczawiowy, który odpowiada za kwaśność w składzie rośliny, powoduje gromadzenie się soli tego samego kwasu w organizmie. Szczawiany tworzą piasek i kamienie w nerkach, pęcherzyku żółciowym. Szczaw sprzyja przyspieszonej produkcji kwasu w żołądku, wywołując w ten sposób pojawienie się zapalenia żołądka lub wrzodów.

Jeśli masz te dolegliwości lub jesteś w grupie ryzyka, powinieneś unikać wszystkich produktów zawierających szczawiany.

CZYTAJ TAKŻE:

Ustalono najlepszą porę na kolację. Służy zdrowiu i odchudzaniu

Redukuje cholesterol i spala tkankę tłuszczową. Wystarczy jeść jedno dziennie

Ma więcej witaminy C niż cytryna. Wspomaga oczy, chroni przed anemią, odmładza