Znudzenie życiem to kolejna choroba XXI wieku. Czym jest marazm i jak z niego wyjść?

Marazm z języka greckiego oznacza gaśnięcie. Termin ten wykorzystywany jest w psychologii i określa takie stany jak zniechęcenie, znudzenie, zobojętnienie, stagnacja, bezczynność.

Marazm to określenie używane względem osób, które zatrzymały się w swoim rozwoju osobistym, utraciły dotychczasowe motywacje i priorytety życiowe, brakuje im chęci do pracy zawodowej, unikają spotkań z przyjaciółmi, a sami swoje życie określają jako "nudne" i "bezcelowe".

Marazm często porównywany jest z depresją, jednak obie te jednostki nie mają ze sobą nic wspólnego. Depresja jest chorobą o innych objawach, charakteryzującą się zaburzeniami w produkcji neuroprzekaźników, wymagającą leczenia farmakologicznego i psychoterapeutycznego.

Marazm to brak życiowego entuzjazmu, wycofanie się z życia społecznego, niechęć do podejmowania nowych wyzwań i wrażenie, że życie pozbawione jest sensu.

Aby lepiej zobrazować, czym jest marazm, warto przyjrzeć się poniższym punktom, które pozwolą odpowiedzieć na pytanie: "Czy dotknął mnie marazm?".

Typowe objawy, które pojawiają się u osób z marazmem, to:

• niechęć do spotkań z przyjaciółmi,
• odkładanie planów na później,
• przewlekłe zmęczenie,
• brak ochoty na podejmowanie nowych aktywności,
• problem z kontrolowaniem emocji,
• niższa motywacja w pracy zawodowej,
• drażliwość,
• skłonność do wykonywania zadań wypełniających poczucie wewnętrznej pustki: spanie, oglądanie telewizji.

Marazm coraz częściej dotyka ludzi młodych, którym trudno odnaleźć swoje życiowe cele. Dotyczy nie tylko nastolatków, ale także studentów. Pozostanie w stagnacji, niepodejmowanie żadnych działań sprawia, że osoby te czują się teoretycznie "bezpieczne". Unikają zagrożeń związanych z nowymi działaniami, podjęciem nowego hobby, a osoby pracujące - nie podejmują nowej pracy, nawet jeśli w dotychczasowej nie wykorzystują swojego potencjału w pełni.

Do marazmu przyczyniają się również inne zaburzenia o podłożu psychicznym takie jak uzależnienia od social mediów czy gier wideo. Młodzi ludzie coraz częściej mają problem z określeniem swoich celów w życiu, nie wiedzą, jak nim pokierować, dlatego wybierają bezczynność. To sprawia, że takie znudzenie życiem i zobojętnienie staje się coraz większym problemem w społeczeństwie. Z tego powodu marazm bywa nazywany chorobą XXI wieku.

Aby wyjść z poczucia stagnacji i zobojętnienia, konieczna może okazać się psychoterapia, jednak jest to uzależnione od przyczyny tego stanu. Marazm może być spowodowany traumą, przykrymi wydarzeniami w życiu bądź niskim poczuciem własnej wartości, ale także może być stanem przejściowym, z którym można poradzić sobie samodzielnie.

Psychoterapia może pomóc pokonać lęki, poradzić sobie z traumą lub przywrócić poczucie bycia potrzebnym i wartościowym. Jest jednak wiele innych metod, które pomogą wyjść z marazmu.

Warto zastanowić się, a nawet zapisać na kartce, cele, które chce się osiągnąć. Warto skupić się zarówno na życiu osobistym, jak i zawodowym. Pomocne mogą być pytania: "Co chcę robić w życiu?", "Co chciałbym zmienić w życiu?", "Co nie podoba mi się w moim życiu?".

Jeśli marazm jest spowodowany pracą - warto rozważyć urlop lub zmienić pracę, jeśli jest to możliwe.

W radzeniu sobie z poczuciem stagnacji warto zastosować metodę małych kroków - być może pomocne okaże się znalezienie nowego hobby, wdrożenie aktywności fizycznej do swojego życia bądź spotkanie z przyjaciółmi.

Dla osób dotkniętych marazmem ważne jest też, jakimi ludźmi się oni otaczają. Warto postawić na towarzystwo, które ma pozytywne nastawienie i może motywować do wprowadzenia zmian w życiu.

W zmianie nastawienia pomocne mogą być również: medytacja, techniki oddychania, a nawet prowadzenie dziennika, w którym warto zapisywać swoje emocje i okoliczności, w jakich się one pojawiają.

CZYTAJ TAKŻE:

Tak zachowuje się osoba z borderline. Trzy charakterystyczne sygnały

Łatwo się denerwują, czepiają się, są sfrustrowani. Choroba zmienia struktury mózgu i osobowość

Bezsenność, bóle głowy i mięśni. Diagnoza dla pacjenta bywa zaskoczeniem