Skóra wygląda jak obsypana cynamonem. To znak, że kontrolę przejęły grzyby

Skóra oprószona plamkami to bynajmniej nie efekt zamierzonej opalenizny - to może być konsekwencja nadmiernego wzrostu grzybów z rodzaju Malassezia. Co sprawia, że te na co dzień niegroźne mikroorganizmy nagle stają się kłopotem? Jakie są sposoby na pozbycie się łupieżu pstrego?

Łupież pstry - co to za choroba?

Łupież pstry to choroba skóry wywołana przez grzyby z rodzaju Malassezia. Sama ich obecność nie jest niczym niezwykłym - normalnie żyją one na ciele każdego człowieka, co nie wiąże się z występowaniem żadnych objawów. Problem zaczyna się wtedy, gdy z nie do końca poznanych powodów zaczynają mnożyć się na potęgę, przejmując kontrolę nad fragmentami skóry i powodując pojawianie się przebarwień.

Kto jest szczególnie narażony na łupież pstry?

Grzyby uwielbiają ciepło i wilgoć - to ich naturalne środowisko. Dlatego łupież pstry często wraca po wizytach na basenie, w saunie czy w gorące, wilgotne dni. Może pojawić się u każdego, ale szczególnie upodobał sobie osoby mieszkające w tropikalnym klimacie oraz tych, którzy nadmiernie się pocą. To właśnie dlatego latem bywa bardziej dokuczliwy - wysoka temperatura i pot stanowią dla Malassezia idealne warunki do ekspansji.

Reklama

Objawy łupieżu pstrego

Na skórze osób z łupieżem pstrym pojawiają się drobne, różowawe lub żółtobrunatne plamki, wyglądające trochę tak, jakby ktoś oprószył ciało cynamonem. Ich powierzchnia jest lekko chropowata, łuszczy się, a pojedyncze zmiany, choć niewielkie, mają tendencję do łączenia się w większe skupiska. Najczęściej można je dostrzec na tułowiu, klatce piersiowej, ramionach, a czasem nawet na owłosionej skórze głowy. Co ciekawe, zwykle nie swędzą, nie bolą, nie przeszkadzają, do momentu, gdy zaczynają wracać, nawet mimo leczenia.

Ale to, co czyni łupież pstry naprawdę osobliwym, to zdolność do zmiany koloru pod wpływem słońca. Plamy stają się jaśniejsze, ponieważ grzyby Malassezia wydzielają kwas azelainowy, który hamuje produkcję melaniny - barwnika odpowiedzialnego za opalanie skóry. Dzięki temu dermatolodzy mogą łatwiej odróżnić tę chorobę od innych schorzeń skórnych. Niestety, ta sama cecha sprawia, że łupież pstry bywa mylony z bielactwem.

Leczenie łupieżu pstrego

Kuracja polega na stosowaniu leków przeciwgrzybiczych - miejscowych lub doustnych. Większość pacjentów dobrze reaguje na terapię miejscową, ale gdy zmiany są rozległe, nawracające lub wyjątkowo uporczywe, konieczne może być leczenie ogólne.

Podstawą są szampony przeciwgrzybicze z ketokonazolem, klotrimazolem, ekonazolem, a także siarczkiem selenu, pirytionianem cynku czy oktopiroksem. Dobrze sprawdzają się także kremy przeciwgrzybicze na bazie pochodnych azolowych.

Rokowanie w łupieżu pstrym

Rokowanie w łupieżu pstrym jest dobre - infekcja grzybicza zazwyczaj ustępuje wkrótce po zastosowaniu leczenia przeciwgrzybiczego. Jednak nieleczona może utrzymywać się latami. Niestety łupież pstry ma znaczną tendencję do nawrotów, zwłaszcza u osób, u których w rodzinie występowały wcześniej tego typu zmiany skórne.

Domowe sposoby na łupież pstry

W warunkach domowych należy zadbać o to, by poprawnie stosować zalecone preparaty, np. po nałożeniu na skórę trzeba pozostawić pianę na kilka minut, by substancja aktywna zdążyła zadziałać, a dopiero potem spłukać. Z kolei kremy należy nakładać bezpośrednio na zmiany skórne, pamiętając o dokładnym umyciu rąk przed i po aplikacji. To prosta, ale istotna zasada, która pomaga zapobiec rozprzestrzenianiu infekcji. 

Czasami można spotkać się z sugestiami dotyczącymi stosowania aromaterapii z wykorzystaniem substancji naturalnych takich jak glistnik jaskółcze ziele, drzewo herbaciane czy aloes. Co prawda, nie powinny one zaszkodzić, ale nie należy traktować ich jako alternatywy dla konwencjonalnego leczenia. 

Pamiętaj, by podczas całej terapii postępować zgodnie z zaleceniami dermatologa i raczej unikać metod o niepotwierdzonej skuteczności.

Dieta a łupież pstry

Osoby z łupieżem pstrym powinny zwrócić szczególną uwagę na to, co jedzą, skóra czerpie bowiem siłę z dobrze zbilansowanej diety. Zalecane są produkty bogate w błonnik, witaminy (zwłaszcza A, D, C i te z grupy B) oraz minerały, takie jak cynk i miedź, które wspierają jej regenerację i odporność. Znajdziemy je w warzywach, owocach, orzechach, rybach czy czerwonym mięsie.

Warto za to omijać szerokim łukiem żywność wysokoprzetworzoną: fastfoody, słodycze i tłuste, smażone potrawy. Nie tylko dostarczają znikomej ilości składników odżywczych, ale także sprzyjają otyłości, cukrzycy i problemom z układem krążenia. Skóra również na tym cierpi, dlatego lepiej stawiać na wartościowe, naturalne produkty, które działają na nią od wewnątrz.

Źródła:

Leung AK, Barankin B, Lam JM, Leong KF, Hon KL. Tinea versicolor: an updated review. Drugs Context. 2022 Nov 14.

Carmo ES, Pereira Fde O, Cavalcante NM, Treatment of pityriasis versicolor with topical application of essential oil of Cymbopogon citratus (DC) Stapf - therapeutic pilot study. An Bras Dermatol. 2013 May-Jun.

CZYTAJ TAKŻE: 

Absolutny hit dla skóry. Redukuje zmarszczki, przywraca zdrowy koloryt, nawilża

Śpiąc w ten sposób, przyspieszasz starzenie się skóry. Ta pozycja szkodzi najbardziej

Pierwsze siwe włosy pojawiły się za wcześnie? To może być objaw niedoboru

INTERIA.PL

W serwisie zdrowie.interia.pl dokładamy wszelkich starań, by przekazywać wyłącznie sprawdzone, rzetelne informacje o objawach i profilaktyce chorób, bo wierzymy, że świadomość i wiedza w tym zakresie pomogą dłużej utrzymać dobre zdrowie.
Niniejszy artykuł nie jest jednak poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki i konsultacji z lekarzem lub specjalistą.

Dowiedz się więcej na temat: skóra | choroby skóry | zmiany na skórze
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL