Bierzesz lewotyroksynę na tarczycę? Tego absolutnie z nią nie łącz

Preparaty zawierające hormony tarczycy należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zaleca się, aby stosować je rano, na czczo, popijając wodą, minimum pół godziny-godzinę przed zjedzeniem pierwszego posiłku - od tej reguły nie wolno robić wyjątków. Obecność pokarmu w jelicie ma bowiem silny wpływ na wchłanianie lewotyroksyny. Potrafi on zmniejszyć wchłanialność leku od 15 do nawet 40 proc. 

Przedostawanie się hormonów tarczycy z jelita do krwi ogranicza także dieta bogata w soję. Z tego powodu zaleca się w jak największym stopniu zmniejszenie ilości produktów sojowych w codziennym jadłospisie. 

Lewotyroksyna nie lubi towarzystwa innych leków. Znanych jest wiele leków, które mogą wchodzić w interakcję z przyjmowanymi doustnie hormonami tarczycy. Mogą one zarówno osłabiać, jak i nasilać działanie lewotyroksyny. Do pierwszej grupy zalicza się m.in.:

• leki przeciwtarczycowe (np. propylotiouracyl);
• glikokortykosteroidy;
• beta-blokery;
• niektóre leki przeciwdepresyjne;
• niektóre leki przeciwnowotworowe;
• barbiturany;
• leki antykoncepcyjne zawierające estrogeny;
• inhibitory pompy protonowej stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy;
• karbamazepina stosowana w leczeniu padaczki;
• orlistat stosowany w leczeniu otyłości.

Dodatkowo na wchłanianie lewotyroksyny mogą mieć wpływ niektóre leki i supelemnty diety, np.:

• leki wiążące kwasy żółciowe w jelicie, stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu we krwi (np. cholestyramina, kolestypol) - należy je przyjmować 4-5 godziny po zażyciu lewotyroksyny;
• leki zobojętniające kwas w żołądku, stosowane w leczeniu niestrawności - należy je przyjmować co najmniej 2 godziny po zażyciu hormonów tarczycy;
• sukralfat i inne leki zawierające glin, stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka - przyjmować co najmniej 2 godziny po przyjęciu lewotyroksyny;
• leki zawierające żelazo, stosowane w leczeniu anemii - stosować minimum 2 godziny po przyjęciu lewotyroksyny;
• leki zawierające wapń - należy stosować minimum 2 godziny po przyjęciu lewotyroksyny.

 Z kolei lekami, które mogą nasilać działanie hormonów tarczycy są m.in.:

• kwas acetylosalicylowy, stosowany jako lek przeciwgorączkowy i przeciwzapalny;
• furosemid, lek moczopędny;
• klofibrat, stosowany w leczeniu hipercholesterolemii.

Jeżeli przyjmujesz te bądź jakiekolwiek inne leki, przed rozpoczęciem leczenia lewotyroksyną koniecznie powiedz o nich swojemu lekarzowi. Możliwe, że będzie konieczna modyfikacja sposobu ich przyjmowania bądź stosowanej dawki.

Przyjmowanie lewotyroksyny może się niestety również wiązać ze zmniejszeniem skuteczności innych jednocześnie stosowanych leków. Największe znaczenie mają tutaj leki przeciwcukrzycowe (np. metformina, gliklazyd i inne) i przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, acenokumarol). 

Jednoczesne stosowanie hormonów tarczycy i leków przeciwcukrzycowych może zmniejszyć ich efekt hipoglikemizujący, tzn. obniżający poziom glukozy we krwi. Z kolei lewotyroksyna może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, zwiększając ryzyko krwawień, zwłaszcza u osób w wieku podeszłym. Dlatego na początku terapii hormonami tarczycy bardzo ważna jest kontrola poziomu glikemii i parametrów krzepnięcia przy jednoczesnym stosowaniu wyżej wymienionych grup leków. 

Wchłanianie hormonów tarczycy zachodzi w jelicie cienkim. Jest to również odcinek przewodu pokarmowego, w którym następuje intensywna absorpcja produktów trawienia, powstałych we wcześniejszych jego odcinkach. 

Sprawia to, że hormony tarczycy w obecności pokarmu mogą znacznie słabiej się wchłaniać. Tyczy się to również napojów takich jak soki, kawa czy herbata, które zawierają w sobie wiele związków, które mogą utrudniać ten proces, dlatego bezwzględnie należy popijać ten lek wyłącznie wodą, a z piciem kawy czy herbaty wstrzymać się nawet godzinę.

Najczęściej rekomenduje się zażywanie lewotyroksyny z samego rana, co najmniej 30 minut przed śniadaniem. Niektórzy endokrynolodzy zalecają wręcz przyjmowanie lewotyroksyny w okolicach godziny 6 rano, gdyż ma być ona wówczas lepiej wchłanialna. Dla wielu pacjentów pilnowanie godziny brania leku, a potem czekanie z pierwszym posiłkiem czy napojem, jest uciążliwe. Osoby, które mają z tym problem, powinny rozważyć przyjmowanie hormonu tarczycy na noc. Ważne, by brać je na pusty żołądek, czyli minimum 3-4 godziny po ostatnim posiłku.   

Hormony tarczycy są lekami bezpiecznymi, zazwyczaj dobrze tolerowanymi, a poważne działania niepożądane w trakcie ich stosowania występują rzadko. Mimo to u bardziej podatnych osób mogą pojawić się efekty uboczne terapii. 

Najczęściej w przebiegu leczenia pacjenci skarżą się na kołatania serca, bóle głowy i bezsenność - występują one u więcej niż jednego na dziesięciu chorych. Częste jest również nadmierne przyspieszenie częstości bicia serca (tachykardia), nadczynność tarczycy i nerwowość. Do innych, rzadszych objawów zalicza się m.in.:

• zaburzenia rytmu serca;
• niepokój;
• osłabienie i kurcze mięśni;
• osteoporoza (przy stosowaniu leku w szczególności u kobiet w okresie pomenopauzalnym, gdy leczenie trwa przez dłuższy czas);
• uderzenia gorąca;
• zaburzenia miesiączkowania;
• biegunka, nudności, wymioty;
• spadek masy ciała;
• drżenie;
• gorączka, nietolerancja ciepła.

CZYTAJ TAKŻE: 

Jak wygląda tycie hormonalne? Zwróć uwagę na pięć szczegółów

Warzywa krzyżowe. Czy można je jeść mając niedoczynność tarczycy?