Ból pleców i uczucie mrowienia to objaw wirusa. Atakuje też uszy i oczy
Najnowsze badania dowodzą, że osoby, które przechorowały COVID-19 są bardziej narażone na wystąpienie u nich półpaśca. Do takich wniosków doszli naukowcy, którzy opublikowali swoje ustalenia na łamach „Open Forum Infectious Diseases". Choroba spowodowana jest wirusem, który w stanie uśpionym zlokalizowany jest w komórkach nerwowych. COVID-19 może wywołać reaktywację wirusa, który daje charakterystyczne objawy. Kto jest najbardziej narażony na półpaśca?
Półpasiec jest chorobą wywołaną przez wirusa VZV, który odpowiada również za ospę wietrzną. Półpasiec występuje u tych pacjentów, którzy w przeszłości przechorowali ospę, a po wyleczeniu, wirus ten przeszedł w stan uśpienia w komórkach nerwowych.
Półpasiec jest chorobą, która w największym odsetku dotyka osób dorosłych oraz starszych i jest chorobą zakaźną. Po kontakcie z osobą, która jest w trakcie choroby, zarażamy się dokładnie tym samym wirusem, który wywołuje ospę. Wysoka zakaźność wirusem zobowiązuje do zachowania szczególnej ostrożności, zwłaszcza w kontaktach z małymi dziećmi i osobami z niedoborem odporności lub w trakcie leczenia innych chorób, np. w trakcie chemioterapii z powodu choroby onkologicznej.
Najnowsze badania pokazują, że osoby po przechorowaniu COVID-19 są o 15 proc. bardziej narażone na wystąpienie półpaśca, zwłaszcza w grupie osób po 50. roku życia. Ryzyko wzrasta do 21 proc. jeśli przechorowanie COVID-19 miało ciężki przebieg.
Zależność ta wynika przede wszystkim z faktu, że COVID-19 w dużym stopniu wpływa na spadek odporności pacjenta. Wirus VZV reaktywuje się w przypadku znacznego osłabienia organizmu, jaki ma miejsce właśnie m.in. po zakażeniu koronawirusem. Oznacza to, że nie tylko przechorowanie COVID-19 może reaktywować wirusa ale inne jednostki chorobowe, w tym przeziębienie czy grypa.
Na skutek zarażenia COVID-19 obniżona odporność może również prowadzić do infekcji płuc, uszu czy zwiększyć podatność na zakażenie rotawirusami. Samo przechorowanie nie jest zatem przyczyną wystąpienia półpaśca, a jedynie czynnikiem, który może - lecz nie musi - zwiększyć ryzyko, że wirus ospy wietrznej się uaktywni.
Początkowo objawy wskazujące na rozwój choroby mogą być uogólnione i zalicza się do nich:
- bóle głowy,
- bóle mięśni,
- gorączkę,
- ogólne osłabienie,
- uczucie rozbicia.
Charakterystycznym objawem jest ból w obszarze ciała unerwianym przez jeden nerw, zazwyczaj na tułowiu w okolicy żeber, tylko po jednej stronie ciała. Półpasiec lokalizuje się w nerwach, które zlokalizowane są w piersiowym odcinku kręgosłupa oraz w nerwach czaszkowych. Najczęściej choroba obejmuje zatem tułów oraz głowę, rzadziej kończyny górne czy dolne. W miejscu chorobowym może pojawić się uczucie mrowienia, odrętwienia oraz świąd skóry.
Po kilku dniach, oprócz bólu i mrowienia, pojawia się wysypka o charakterze grudek i pęcherzyków wypełnionych płynem surowiczym. Pęcherze pękają samoistnie, tworząc tym samym bolesne owrzodzenia, które następnie pokrywają się strupami, tworząc niewielkie blizny oraz odbarwienia na skórze.
Choroba może zlokalizować się w gałkach ocznych oraz przewodach słuchowych, zajmując nerw trójdzielny i nerw przedsionkowo-ślimakowy.
W półpaścu ocznym wysypka pojawia się na powiekach i w oczodole powodując silny ból oczu oraz owrzodzenia rogówki.
Półpasiec uszny powoduje zaburzenia słuchu, szumy uszne oraz silny ból ucha. W jego przebiegu do zajęcia może dojść również w obrębie nerwu twarzowego zaburzając smak oraz powodując porażenie mięśni mimicznych.
Leczenie zakażenia półpaścem opiera się o łagodzenie objawów, dlatego pacjentom zaleca się przyjmowanie leków przeciwbólowych. W niektórych przypadkach, jeśli ból jest o bardzo dużym nasileniu, stosowane są zastrzyki znieczulające okolice nerwu zajętego przez wirusa.
Lekarz może zdecydować o wdrożeniu acyklowiru -leku przeciwwirusowego , który przyspiesza proces leczenia.
U pacjentów, u których zmiany na skórze przybierają formę uogólnionej opuchlizny oraz u których gojenie owrzodzeń jest powikłane, lekarz prowadzący może zdecydować również o wprowadzeniu do leczenia kortykosteroidów.
Najlepszą profilaktyką półpaśca jest szczepienie, które zmniejsza ryzyko zachorowania nawet o połowę. Pacjenci zaszczepieni, nawet jeśli zachorują, zgłaszają mniej nasilone objawy niż pacjenci, którzy nie przyjęli szczepionki.
Powikłania po półpaścu mogą być bardzo dotkliwe dla pacjenta, bowiem mogą utrzymywać się nerwobóle przez kolejne miesiące, a nawet lata. Innymi powikłaniami, zgłaszanymi przez pacjentów, są:
- przewlekłe zmęczenie,
- zaburzenia łaknienia,
- zaburzenia snu,
- pogorszenie wzroku,
- zaburzenia słuchu.
W miejscu, w którym pojawiła się wysypka i pęcherze, mogą pozostać trwałe blizny oraz przebarwienia skórne.
CZYTAJ TAKŻE:
Pierwszym objawem była dziwna wysypka. Usłyszał, że zostały mu trzy tygodnie życia
Objawy raka trzustki mogą być widoczne na skórze
Jak prawidłowo dbać o skórę w zakażeniu ospą wietrzną?