Grypa żołądkowa? Unikaj błonnika, postaw na probiotyki

Grypa żołądkowa (inaczej jelitówka lub grypa jelitowa) to powszechne schorzenie. Szacuje się, że na całym świecie na jelitówkę choruje każdego roku nawet 120 milionów pacjentów. Dużą część wszystkich chorych stanowią dzieci - zwłaszcza niemowlęta. Grypę żołądkową powodują rotawirusy, adenowirusy, bakterie i pasożyty. 

Jelitówka jest chorobą zakaźną, która przenoszona jest drogą kropelkową. Do zarażenia dochodzi przede wszystkim poprzez bezpośredni kontakt z chorym lub używanie należących do niego przedmiotów, np. pościeli, ręczników czy sztućców. 

Innym sposobem zarażenia się grypą żołądkową jest droga pokarmowa. Może do tego dojść poprzez spożycie zanieczyszczonej wody lub nieprawidłowo przygotowanego posiłku.

Jelitówka rozwija się bardzo szybko. Zazwyczaj pierwsze objawy widoczne są już po 1-2 dniach od zarażenia. Z kolei nieprzyjemne dolegliwości zazwyczaj ustają po 2-3 dniach. Do tego nawiązuje zresztą potoczna nazwa grypy żołądkowej - "trzydniówka". W szczególnych wypadkach objawy mogą trwać nieco dłużej. 

Po powrocie do zdrowia warto jednak unikać kontaktu z innymi osobami jeszcze przez kilka dni. Jelitówką zarażać można bowiem nawet po ustąpieniu objawów.

Najbardziej charakterystycznymi objawami grypy żołądkowej są wymioty oraz biegunka. Mówimy tutaj o bardzo intensywnej biegunce. Chory na jelitówkę może wypróżniać się nawet 20-25 razy dziennie. Poza tym wystąpić mogą takie dolegliwości jak: gorączka, dreszcze, brak apetytu, ból brzucha i bóle mięśni. Opisywane objawy nie powinny trwać dłużej niż 7 dni. W przeciwnym przypadku należy zgłosić się do lekarza, który wykona konieczne badania i zaproponuje leczenie. 

Warto jednak pamiętać, że wymienione objawy nie zawsze muszą towarzyszyć chorobie. Grypa żołądkowa może mieć bowiem postać zarówno ostrą, jak i łagodną. W drugim przypadku u chorego może pojawić się wyłącznie osłabienie organizmu i senność. U niektórych pacjentów jelitówka może przebiegać nawet bezobjawowo, co jest szczególnie groźne ze względu na duże ryzyko zarażenia innych osób.

Ze względu na uporczywą biegunkę i wymioty, które mogą pojawić się w przebiegu jelitówki, największym zagrożeniem jest ewentualne odwodnienie chorego. Z tego powodu należy pamiętać o podawaniu choremu odpowiedniej ilości płynów - wody, herbat czy naparów. Warto wykorzystać do tego zwłaszcza zioła, które przyniosą ukojenie i pomogą w regeneracji. Chodzi przede wszystkim o ziele dziurawca, szałwię i mięte. 

W przypadku bardzo ostrej biegunki i wymiotów konieczne może być także włączenie elektrolitów, które można zakupić w każdej aptece bez recepty. Przydatne będą także probiotyki, które uzupełnią florę bakteryjną przewodu pokarmowego. W walce z jelitówką wykorzystać można także leczenie objawowe - leki na biegunkę, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz przeciwwymiotne. Ważnym elementem jest również odpowiednia dieta. 

Jadłospis chorego powinien opierać się na lekkostrawnych produktach. Dobrym pomysłem są zupy (zwłaszcza zupy-kremy), rozmaite kleiki czy koktajle. W przypadku większego apetytu sprawdzi się gotowane mięso lub ryby, warzywa na parze, jajka na miękko i pszenne, miękkie pieczywo. 

Istotne jest czasowe wykluczenie produktów zawierających duże ilości błonnika oraz tłustych, smażonych i konserwowanych potraw. Ostrożność należy zachować także podczas spożywania surowych warzyw i owoców. Zamiast tego, lepiej postawić na lekkostrawne musy, zupy oraz dania gotowane na parze. 

Czytaj także:

Niemcy wydali ostrzeżenie: "Idzie wyjątkowo ciężki sezon infekcyjny"

Pięć sposobów na poprawę odporności. Działają pod jednym warunkiem