Witamina D a ochrona przed COVID-19. Co na to naukowcy?
Przez długie miesiące "witamina słońca" - witamina D - postrzegana była jako ta, która może pomóc w zapobieganiu infekcji COVID-19 oraz ciężkiemu przebiegowi choroby. Z najnowszych badań naukowców z McGill University w Kanadzie, których efektami podzielono na łamach czasopisma "PLOS Medicine", wynika jednak, że wysoki poziom witaminy D w organizmie nie ma znaczenia zarówno dla podatności na zakażenie koronawirusem, jak i dla ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19. Z drugiej strony, naukowcy z Izraela podnoszą, że co czwarty hospitalizowany pacjent z COVID-19 i niedoborem witaminy D zmarł.
Witamina D w naszym organizmie odgrywa istotną rolę. Między innymi: wpływa na prawidłowe kształtowanie się kości, bierze udział w przemianie materii, może zapobiec rozwojowi depresji i cukrzycy, obniża ryzyko niektórych nowotworów. Istnieją również dowody na to, że witamina D zapewnia pewną ochronę przed infekcjami dróg oddechowych. Zakres szeroki, a nie wymieniliśmy nawet połowy właściwości. Więc gdy wybuchła pandemia koronawirusa, naukowcy zaczęli badać działanie witaminy D w zetknięciu z COVID-19.
Z pierwszych badań obserwacyjnych wynikało, że wyższy poziom witaminy D we krwi może chronić przed zachorowaniem na COVID-19 oraz łagodzić jego przebieg. W wielu wstąpiła nadzieja - tani, bezpieczny, łatwo dostępny suplement mógłby zabezpieczyć przed zakażeniem SARS-CoV-2, którego przebieg może być, jak wiemy, różny. Bajka!
Witaminie D dokładniej postanowili się przyjrzeć Guillaume Butler-Laporte i Tomoko Nakanishi z McGill University w Kanadzie. Wraz z innymi naukowcami zastosowali technikę zwaną randomizacją Mendla, która polega na badaniu wpływu wariantów genetycznych stwierdzanych w populacji na wystąpienie określonego efektu. Tym sposobem przeanalizowano dane na temat wariantów genów powiązanych z poziomem witaminy D w grupie 14 134 osób ze zdiagnozowanym COVID-19, a także ponad 1,28 mln osób bez COVID-19. Uczestnicy badania genetycznego pochodzili z 11 krajów (skupiono się na osobach pochodzenia europejskiego).
Jak poinformowano w "PLOS Medicine", nie stwierdzono żadnych znaczących powiązań między genetycznymi predyspozycjami do poziomu witaminy D w organizmie a podatnością na COVID-19, przebiegiem choroby czy hospitalizacją z jej powodu, dlatego zwiększanie jej poziomu krwi poprzez suplementację wydaje się bezzasadne.
Niemniej, sami badacze przyznają, że ich badanie nie jest idealne. Pod uwagę nie brano w nim bowiem osób z silnym niedoborem witaminy D, które na suplementacji mogłyby skorzystać. Uwzględniono także tylko osoby pochodzenia europejskiego, więc konieczna jest weryfikacja, czy tak samo ma się to również w przypadku innych populacji.
Z kolei z izraelskich badań, które przeprowadzono w Galilejskim Centrum Medycznym, na które powołuje się portal Times of Israel, wynika, że co czwarty hospitalizowany pacjent z COVID-19 z niedoborem witaminy D umarł. Tylko 3 proc. zakażonych, którzy trafili do szpitala, to osoby, u których niedoboru tej witaminy nie stwierdzono.
Izraelscy badacze nie kryją, że tak duża rozbieżność w danych to znaczący sygnał, że w przypadku zachorowania na COVID-19 przy bardzo niskim poziomie "witaminy słońca" ryzyko ciężkiego przebiegu choroby czy zgonu jest znacznie większe.
Naukowcy uważają również, że pacjenci z niewystarczającą ilością witaminy D są 14 razy bardziej narażeni na zgon lub znalezienie się w ciężkim bądź krytycznym stanie.
Czytaj też: Jak przygotować się do szczepienia przeciw COVID-19? 12 rad od ekspertów
IRz
