Choroba metaboliczna nr 1 na świecie. Cukrzycę rozpoznasz po objawach i badaniu krwi

Ponad 422 miliony osób na całym świecie ma cukrzycę, a około 1.5 miliona umiera na świecie rocznie z powodu cukrzycy i jej powikłań. Taka statystyka WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) powinna wystarczyć, aby przekonać wszystkich, że nie warto mieć cukrzycy. O ile pewnych typów tej choroby nie możemy zatrzymać ani ograniczyć, znaczna część z tych 422 milionów ludzi cierpi na cukrzycę typu 2., chorobę, do której w dużej mierze doprowadzamy się sami. Czym jest cukrzyca, jakie są jej rodzaje, jak ją diagnozować i jak ograniczyć - w dzisiejszym artykule.

Cukrzyca - czym jest?

Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych, których wspólną cechą jest podniesiony poziom glukozy we krwi (hiperglikemia), wynikający z defektu wytwarzania bądź działania insuliny. Powstająca w wyniku tego defektu hiperglikemia niszczy tkanki i całe narządy człowieka wobec przedostawania się glukozy w nadmiernych ilościach z krwi do predysponowanych miejsc w ciele. Z tego względu cukrzyca w skali świata jest główną! przyczyną:

Reklama
  • krytycznego uszkodzenia nerek,
  • ślepoty,
  • niegojących się ran,
  • stopy cukrzycowej,
  • zawałów i wylewów.

Potężny wzrost zachorowalności na cukrzycę ze 108 mln osób w 1980 roku do 422 mln osób w 2014 roku na świecie spowodował, że jest uważana za najważniejszą chorobę metaboliczną, w obliczu której krytycznie konieczne wg WHO jest działanie, mające na celu zmniejszenie zachorowalności na cukrzycę i walka z otyłością.

Rodzaje cukrzycy - czy wszystkie są takie same?

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu uważaliśmy, że istnieją tylko dwa rodzaje cukrzycy: typu 1. i typu 2. Pierwsza uważana była za "cukrzycę młodych", ponieważ jej przebieg zwykle był gwałtowny i rozpoczynał się w pierwszych kilku - kilkunastu latach życia. Druga - za cukrzycę dorosłych, ze względu na późniejszy początek, po którym następował wolniejszy przebieg z mniej odznaczającymi się objawami. Wkrótce rozwój wiedzy, metod badawczych i medycyny pozwolił na odkrycie: cukrzyca typu 1. jest chorobą autoimmunologiczną, wynikającą z zaburzeń układu odpornościowego, podczas gdy cukrzyca typu 2. to choroba głównie nieodpowiedniego trybu życia, wynikająca z niekorzystnych czynników, takich jak brak ruchu i zła dieta.

Obecnie wydzieliliśmy dodatkowe rodzaje choroby, które różnią się przebiegiem i przyczynami, z czego najistotniejsze wydają się:

  • cukrzyca LADA - Latent Autoimmune Diabetis of Adults - cukrzyca autoimmunologiczna o późnym początku, najczęściej w okresie młodej dorosłości, choć nietylko, będąca podobną w przebiegu do cukrzycy typu 2., jednak posiadająca przyczynę autoimmunologiczną, jak cukrzyca typu 1.;
  • cukrzyca MODY - Maturity Onset Diabetes of the Young - cukrzyca młodych osób, podobna w przebiegu do cukrzycy typu 2., nieskorelowana z mechanizmami autoimmunologicznymi, a uwarunkowana genetycznie jednym genem - tzw. cukrzyca monogenowa;
  • cukrzyca ciężarnych - choroba przejściowa, objawiająca się u ciężarnych, zagrażająca zdrowiu kobiety oraz zdrowiu i życiu płodu, związana z niewystarczającą wydajnością trzustki w ciąży.

Warto nadmienić, że wraz z postępem cywilizacyjnym coraz więcej dzieci cierpi na cukrzycę typu 2., którą - jak wspominałam wyżej - przez długi czas uważaliśmy za cukrzycę dorosłych: rozwijającą się w wyniku niewłaściwej diety i braku ruchu, podpartą predyspozycjami genetycznymi. Jest to niewątpliwie sygnał od wszechświata, że musimy się zatrzymać w tym "cywilizacyjnym cukrzycowym szaleństwie".

Diagnostyka cukrzycy - jak sprawdzić, czy mam cukrzycę?

Bazowo, najistotniejsze w diagnostyce są dwa czynniki:

  • obecność objawów,
  • hiperglikemia.

Objawy będą się różnić pod kątem rozwoju, czasu wystąpienia i nasilenia, jednak należą do nich najczęściej:

  • duże pragnienie,
  • częste oddawanie moczu,
  • hiperglikemia,
  • hipoglikemia,
  • utrata ostrości widzenia,
  • nawracające stany omdleń i słabości,

przeplatane:

  • nawracającymi stanami hiperaktywności i nadmiernego pobudzenia,
  • ciągłe zmęczenie,
  • częste bóle i zawroty głowy.

W diagnostyce korzysta się w pierwszej kolejności z badania krwi. Pobiera się krew z żyły łokciowej od pacjenta na czczo i oznacza stężenie glukozy.

Wartości referencyjne dla glukozy na czczo przedstawiają się następująco:

  • prawidłowa glikemia - 70-99 mg/dl,
  • nieprawidłowa glikemia na czczo - 100 - 125 mg/dl,
  • cukrzyca -  >= 126 mg/dl.

Dotyczy to wszystkich bez względu na wiek i płeć, wyjątkiem są tylko kobiety w ciąży, u których wartości referencyjne są jeszcze bardziej wyśrubowane, celem rozpoznania cukrzycy ciążowej.

Stwierdzenie nieprawidłowej tolerancji glukozy może oznaczać diagnozę stanu przedcukrzycowego, który jest ostatnim dzwonkiem, zanim będzie za późno.

Dodatkowo w badaniach pojawiają się ketony w moczu ogólnym, czasami glukoza w moczu, co z kolei świadczy o tym, że glukoza przekroczyła swój próg nerkowy i dostaje się z krwi do moczu, co nie występuje w normalnych okolicznościach.

Dalsze badania celem stwierdzenia, z jakim rodzajem cukrzycy mamy do czynienia mogą obejmować:

  • badanie peptydu C, insuliny i przeciwciał p/wyspom trzustkowym w podejrzeniu cukrzycy typu 1lub LADA,
  • badania genetyczne, skorelowane z rozwijaniem się cukrzycy typu MODY,
  • badania specyficznych przeciwciał, np. anty - GAD w podejrzeniu cukrzycy LADA.

Nie ma konieczności wykonywania specjalistycznych badań w przypadku otyłych dorosłych z kiepskimi nawykami żywieniowymi, gdyż z dużym prawdopodobieństwem, jeśli cierpią oni na cukrzycę, jest to cukrzyca typu 2.

Jak zapobiegać rozwojowi cukrzycy?

Sprawa pytania w temacie jest dość prosta u chorych z autoimunologicznymi wariantami cukrzycy, LADA i typu 1.: nie jesteście w stanie zrobić nic, aby uniknąć cukrzycy. Macie do tego inklinacje autoimmunologiczne, a walka z chorobami z autoagresji jest trudna, nierówna i okupiona długimi miesiącami, a czasem latami. Choroby autoimmunologiczne mają to do siebie, że niespecjalnie jesteśmy w stanie im zapobiegać, możemy tylko modulować ich przebieg.

Podobnie sprawa ma się w przypadku cukrzycy typu MODY, której dziedziczenie monogenowe stawia nas przed dylematem zero - jedynkowym: albo masz cukrzycę, albo nie. Jesteśmy w stanie jedynie opóźnić jej pojawienie się i złagodzić przebieg przez stosowanie się do zdrowej diety, włściwego ruchu i odpoczynku.

Zupełnie inaczej sytuacja wygląda u osób predysponowanych do rozwoju cukrzycy typu 2.: zachowywanie odpowiedniej masy ciała, higieny snu, ilości ruchu i zdrowej diety pomaga opóźnić rozpoczęcie lub całkowicie zapobiec rozwojowi cukrzycy typu 2. W tym miejscu to do Was... do nas należy wybór.

Źródła:

Praca zbiorowa, Interna Szczeklika 2023, Medycyna Praktyczna, Kraków 2023.

https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/diabetes

Dembińska - Kieć A., Naskalski J. W., Solnica B. (red.), Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Edra Urban & Partner, Wrocław 2022.

CZYTAJ TAKŻE: 

Produkty z najniższym indeksem glikemicznym. Jedz częściej, a schudniesz

Cukrzyca to plaga naszych czasów. Prof. Tomasz Klupa: To nas gubi

Dieta w insulinooporności - co jeść, a czego unikać? Lista produktów z niskim IG

INTERIA.PL

W serwisie zdrowie.interia.pl dokładamy wszelkich starań, by przekazywać wyłącznie sprawdzone, rzetelne informacje o objawach i profilaktyce chorób, bo wierzymy, że świadomość i wiedza w tym zakresie pomogą dłużej utrzymać dobre zdrowie.
Niniejszy artykuł nie jest jednak poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki i konsultacji z lekarzem lub specjalistą.

Dowiedz się więcej na temat: cukrzyca | cukrzyca objawy | cukrzyca badania | glikemia normy
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL