Lumbago to główna przyczyna zwolnień lekarskich. Miewa to nawet 80 procent populacji

Lumbago to ból kręgosłupa w krzyżu - dokładnie w okolicy lędźwiowej. To niezwykle powszechna dolegliwość, która atakuje głównie pacjentów w wieku 30-50 lat. Szacuje się, że problem ten co najmniej raz w życiu może mieć nawet 80 proc. populacji. Uważa się nawet, że lumbago może być jedną z głównych przyczyn konsultacji lekarskich oraz absencji w pracy w krajach uprzemysłowionych. Lumbago cechuje się dużą intensywnością, która może unieruchomić pacjenta i uniemożliwić mu wykonywanie codziennych czynności. Do tego nawiązuje nawet druga nazwa choroby - postrzał. 

Ze względu na podobne objawy, wielu pacjentów stawia znak równości pomiędzy lumbago a rwą kulszową. To jednak duży błąd. Pomiędzy tymi dwoma dolegliwościami istnieje zasadnicza różnica. W przypadku rwy kulszowej dochodzi do sytuacji promieniowania bólu z dolnego odcinka kręgosłupa aż do kończyn dolnych. Z kolei lumbago to ból miejscowy.   

Jak do tej pory nie udało się określić bezpośredniej przyczyny lumbago. Wyszczególnić można jednak pewne czynniki ryzyka, które znacząco zwiększają możliwość wystąpienia tego schorzenia.

Czynniki ryzyka wystąpienia lumbago to przede wszystkim:

• częste powtarzanie określonych czynności, chodzi na przykład o schylanie się czy przenoszenia ciężkich przedmiotów, 
• długotrwałe przebywanie w jednej pozycji, 
• nadwaga lub otyłość, 
• wady postawy, przebyte urazy kręgosłupa,      
• zmiany zwyrodnieniowe,      
• dyskopatia, zbyt mała aktywność fizyczna,      
• choroby układu kostnego
• przebyte choroby nowotworowe,    
• reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),     
• przebyty półpasiec

Tak jak zostało już napisane - głównym objawem lumbago jest ból w okolicy lędźwiowej. Towarzyszyć mu mogą takie dolegliwości jak sztywność pleców, problemy z poruszaniem się, obrzęk na plecach. Zdarza się, że opisywane objawy nasilają się podczas wykonywania niektórych czynności. Chodzi np. o kichanie, kaszel czy śmiech.     

Początkowe leczenie lumbago opiera się głównie na podawaniu choremu środków przeciwbólowych - paracetamolu lub ibuprofenu. W przypadku bardzo intensywnego bólu lekarz może przypisać mocniejsze leki przeciwbólowe. Zaleca się, aby mimo bólu pacjent w miarę możliwości nie rezygnował z codziennych obowiązków i starał się prowadzić normalny tryb życia. To znacznie przyśpieszy jego powrót do zdrowia. Uważać należy jedynie na sytuacje, które doprowadzić mogą do urazów kręgosłupa. W większości przypadków lumbago ustaje samoistnie po kilku tygodniach. Często zdarza się również, że objawy ustają nawet po kilku dniach.     

W przypadku dłużej utrzymujących się objawów pacjentowi zaleca się fizjoterapię. Warto skorzystać z pomocy doświadczonego fizjoterapeuty, który zaproponuje konkretne ćwiczenia uwzględniające wiek, wagę oraz ogólny stan zdrowia pacjenta. Objawy lumbago zminimalizować może również laseroterapia oraz terapia z użyciem par ciekłego azotu.

Uzupełnieniem leczenia mogą być również tzw. domowe sposoby na lumbago. Dobrym pomysłem jest zakup poduszki ortopedycznej lub materaca ortopedycznego, które pomogą zachować odpowiednią pozycję podczas snu. Ulgę w lumbago może przynieść także rozgrzewanie pleców termoforem lub specjalnymi plastrami, smarowanie maścią ze składnikiem przeciwzapalnym oraz delikatny masaż. 

Istotne jest również zachowanie odpowiedniej wagi ciała, dlatego w przypadku nadwagi lub otyłości należy wprowadzić dietę redukcyjną. Inną ważną kwestią jest prawidłowe obuwie - dotyczy to zwłaszcza pań, które powinny zrezygnować z noszenia obuwia na wysokim obcasie.

Czytaj także:

Zaczyna się od bólu palców. Mówią, że to choroba bogaczy

Szpecąca gula na karku? To wdowi garb!