Bartoneloza. Jak przebiega choroba kociego pazura?
Bartoneloza znana jako choroba kociego pazura jest chorobą zakaźną odzwierzęcą. Wywołuje ją bakteria Rochalimaea henseale. Koty są jej jedynie nosicielami, a zarazić się można po ugryzieniu lub zadrapaniu przez to zwierzę. Czasem można też zarazić się od psa lub królika.
W miejscu po ugryzieniu lub zadrapaniu przez zwierzę może pojawić się mała plamka lub coś w rodzaju grudki. Czasem takie miejsce może ropieć. Po kilku tygodniach od zakażenia u niektórych osób pojawia się gorączka oraz stan powiększonych węzłów chłonnych. Mogą do tego dochodzić bóle mięśniowe.
W większości przypadków objawy są bardzo łagodne i choroba przechodzi samoistnie w ciągu 10 dni i to bez żadnego leczenia. Gdy choroba kociego pazura zaatakuje osobę o osłabionym układzie odpornościowym, wymaga ona jednak obserwacji. Tacy pacjenci mogą doświadczyć bólów głowy, kręgosłupa oraz stanów silnego zmęczenia.
Po wywiadzie z chorym i objawach klinicznych zleca się badanie krwi, które może potwierdzić schorzenie. Są to badania wykrywające przeciwciała w tym kierunku. Możliwe jest też badanie węzłów chłonnych lub wycinka zakażonej skóry. Leczenie, jeśli jest konieczne, przeważnie kończy się na wizytach u lekarza rodzinnego i na podawaniu antybiotyku.
Jedynie w skrajnych przypadkach, gdy pacjent jest osłabiony z powodu innych chorób, musi być leczony i obserwowany na oddziale szpitalnym. Takie przypadki mogą dotyczyć osób z białaczką, cukrzycą i chorych na AIDS.
Choroba kociego pazura nie jest groźna dla domowników i osób stykających się z chorym, ponieważ nie przenosi się pomiędzy ludźmi, ani nie przenika na płód ciężarnej.
