Białe krwinki - eozynocyty według norm
Leukocyty w organizmie pełnią przede wszystkim rolę obronną przed mikroorganizmami. Jednym z nich są eozynocyty (Eosinophil granulocytes) określane również jako eozynofile. Są to białe krwinki należące do grupy granulocytów kwasochłonnych. Podczas badania w laboratorium wyróżniają się widocznymi granulkami i barwią się na czerwono pod wpływem eozyny.
Statystycznie eozynocyty stanowią około 1-4% krwinek białych znajdujących się we krwi. Prawidłowy wynik powinien wynosić 0-0,45 x 109/l, ale należy zawsze odnosić odczyt do norm podanych na wydruku analizy danego laboratorium.
Zwiększona ich wartość może oznaczać chorobę alergiczną i hematologiczną lub zażywanie penicyliny. Również łuszczyca, katar sienny i astma oskrzelowa mogą spowodować wzrost EOS powyżej przyjętej normy.
Taki wynik pojawia się również przy występowaniu wielu chorób pasożytniczych:
- włośnica
- glistnica
- bąblowica
- tasiemczyca
- węgorczyca
- toksokaroza
- pełzakowica
- robaczyca tropikalna.
Spadek poniżej normy może zwiastować jedną z chorób zakaźnych: dur brzuszny albo czerwonkę. Taki wynik dają też urazy, nadmierny wysiłek fizyczny, posocznica oraz oparzenia. Może też oznaczać działanie hormonów wydzielanych przez nadnercza.
Interpretacja wartości eozynocytów powinna zostać przeprowadzona przez lekarza specjalistę, który w połączeniu z wywiadem, objawami chorobowymi oraz z pozostałymi wynikami laboratoryjnymi podejmie dalsze diagnozowanie lub leczenie.
