Czym jest krótkowzroczność?
Krótkowzroczność to powszechna dolegliwość. Niektórzy przyczyn szukają w genach lub w codziennych nawykach (telewizja, komputery). Przy pierwszych jej oznakach warto odwiedzić okulistę.
Krótkowzroczność (miopia - od greckiego słowa "mrużenie") objawia się gorszym widzeniem obiektów oddalonych przy prawidłowym widzeniu z bliska. Krótkowidz często mruży oczy i marszczy brwi patrząc w dal. Krótkowzroczność powstaje przy wydłużonej gałce ocznej, kiedy promienie światła docierające do oka nie ogniskują się bezpośrednio na siatkówce, ale przed nią - mózg odbiera wtedy nieostre obrazy.
Istnieje kilka rodzajów tego schorzenia - np. krótkowzroczność tzw. szkolna stopniowo się powiększa z powodu stałego napięcia akomodacji (dostosowywanie się oka do odległości patrzenia) przy za długiej pracy oka z bliska. Przyczyny krótkowzroczności mogą też być genetyczne - dziedziczymy najczęściej skłonność do zachorowania. Warto pamiętać, że miopii może towarzyszyć astygmatyzm - bardziej skomplikowane zaburzenia ostrości widzenia.
Wady wzroku leczy się przede wszystkim dobranymi przez lekarza okulistę szkłami korekcyjnymi lub soczewkami kontaktowymi. Krótkowzroczność określa się ujemnymi wartościami dioptrii - im są wyższe tym większy stopień zaawansowania choroby. Możliwa jest również operacyjna (laserowa) korekcja wzroku. U dzieci z niedużymi zmianami stosuje się ortokorekcję - specjalne soczewki korygujące zakładane na noc.
Niezwykle istotne jest stosowanie się do zaleceń lekarza i noszenie przepisanych okularów. Nieleczona krótkowzroczność może się przyczyniać do przewlekłych stanów zapalnych (np. spojówek), bólów oczu i głowy oraz do znacznego pogorszenia jakości widzenia. Ważna jest także dieta (lekarze polecają luteinę, witaminę A i betakaroten) oraz odpowiednie warunki nauki i pracy przy monitorach - odpowiednie oświetlenie, częste przerwy, ćwiczenia wzrokowe.
