Hiperkaliemia: Jej rodzaje, przyczyny, leczenie
Potas w organizmie człowieka wpływa na wiele procesów w nim zachodzących. Jest konieczny do jego prawidłowego funkcjonowania. Jego niedobór powoduje hipokaliemię, zaś jego nadmiar to hiperkaliemia, o której jest mowa w przypadku przekroczenia stężenia 5,5 mmol/l we krwi.
Na podstawie poziomu można określić dodatkowo stan hiperkaliemii:
- łagodna: 5,5-6 mmol/l
- umiarkowana: 6,1-7 mmol/l
- ciężka: od 7 mmol/l.
Jednym z rodzajów tego stanu jest hiperkaliemia polekowa. Można wyodrębnić kilka grup leków wywołujących wzrost potasu w organizmie, głównie są to leki zmniejszające naturalne wydalanie potasu przez nerki. Do tej grupy należą:
- leki hamujące układ RAA
- heparyna
- leki hamujące wydalanie potasu w cewce dalszej i zbiorczej.
Dochodzą do tego niesterydowe leki przeciwzapalne, diuretyki oszczędzające potas, Q-blokery, sukcynylocholina.
Poważną przyczyną może być niewydolność nerek. U tych pacjentów zła dieta, zawierająca zbyt wiele jonów potasu tym bardziej sprzyja rozwojowi tej choroby.
Kwasica metaboliczna poprzez zmniejszenie wydalania potasu przez nerki i jednoczesny wzrost uwalniania tego pierwiastka w komórkach również przyczynia się do hiperkaliemii. Tak samo wpływają rozległe poparzenie, masowe przetaczanie krwi, rabdomioliza i choroba Addisona.
Samo zdiagnozowanie pacjenta nie zawsze jest łatwe i często dopiero zapis elektrokardiograficzny (EKG) pokazuje wpływ nadmiaru potasu. Leczenie rozpoczyna się od ochrony mięśnia sercowego, by zapobiec jego niewydolności.
Następnie wpływa się na przemieszanie jonów potasu, a końcowym celem jest eliminacja potasu z organizmu. Cały proces zależy od intensywności hiperkalemii i w przypadku zatrzymania krążenia należy zacząć podstawowe zabiegi resuscytacyjne, a następnie postępuje się z ustalonym algorytmem ALS.
***
Zobacz również:
