Kaszak wygląda jak niewielki guzek, który wyrósł pod skórą. Daje się dość łatwo pod nią przesuwać. To pierwszy dobry znak! Wszelkie guzki nowotworowe nie dają się poruszyć. Można się zatem uspokoić, ale nie ignorować.
Kaszaki , czyli cysty naskórkowe, łojowe lub zastoinowe, wypełnia łój, zrogowaciały naskórek i elementy mieszków włosowych. Początkowo są niebolesne, ale stan ten może się zmieniać. Warto zatem zadziałać, nim kaszak zacznie boleć, rosnąć nadmiernie lub samoistnie pęknie.
Kaszaki pojawiają się wtedy, gdy zablokują się ujścia mieszków włosowych. Może to być wywołane różnymi przyczynami; zaburzeniami gruczołów łojowych, uszkodzeniami mieszków włosowych lub czynnikami genetycznymi. Czasem zaś zalążki kaszaków pojawiają się już w życiu płodowym dziecka.
Pod skórą gromadzą się złuszczone i zrogowaciałe komórki oraz sebum wydzielane przez gruczoły łojowe. Efektem jest powstanie kaszaka.
Rodzice odnajdujący u swego dziecka kaszaka (zwykle pojawiają się one na głowie, plecach, w pachwinach lub tułowiu - wszędzie tam, gdzie rosną włosy), nie powinni popadać w panikę. Kaszak nie jest zagrożeniem ani dla zdrowia ani dla życia dziecka. Czasem nawet kaszak znika samoistnie.
Nie warto na to czekać, lepiej udać się do lekarza, który zleci dalsze postępowanie. Może być stosowanie kompresów ściągających, zmniejszających wydzielanie łoju. Może jednak okazać się, że interwencja lekarza jest konieczna - czasem wystarczy kaszak nakłuć i wycisnąć (w żadnym wypadku nie zabierajmy się za to sami!). Czasem zaś trzeba usunąć kaszak chirurgicznie, ale to już będzie dotyczyć zaawansowanych stadiów choroby.
