Liszaj u dziecka. Jak to leczyć?
W przypadku liszaja u dzieci, nie ma jednego tylko typu choroby. Wyróżnia się, np. liszajec zakaźny. Ten typ liszaja atakuje przede wszystkim w sezonie jesienno-zimowym, gdy osłabiona jest ogólna kondycja. Liszajec zakaźny u dzieci zwykle pojawia się na twarzy, na podbródku i w okolicy ust.
Wywołują go paciorkowce albo gronkowce, może to być też wspólne działanie obu drobnoustrojów, które mają siedlisko, np. w nosie dziecka. Ten typ liszaja musi być leczony, w przeciwnym razie mogą wystąpić groźne powikłania.
W odróżnieniu od liszajca zakaźnego, przyczyny wystąpienia tego liszaja nie są rozpoznane. Wiąże się go jednak z alergiami albo reakcjami immunologicznymi organizmu - w efekcie styczności z niektórymi alergenami organizm reaguje chorobą.
Charakterystyczny dla tego liszaja jest świąd skóry. Od liszajca zakaźnego odróżnia ten typ również to, że on zakaźny nie jest oraz występuje w innym sezonie. Typowy okres wystąpienia choroby to wiosna i lato. Również miejsca objawów liszaja są inne niż w odmianie zakaźnej: ten liszaj nie atakuje twarzy, a resztę ciała.
To kolejna rzecz, która odróżnia ten typ liszaja od liszajca zakaźnego. Charakterystyczne dla tej choroby jest to, że ustępuje sam w przeciągu 3-12 miesięcy. Leczenie zupełnie nie jest konieczne. Należy jedynie stosować maści i kremy łagodzące dokuczliwe swędzenie, nawilżające.
Jeżeli zmiany znajdują się w jamie ustnej dziecka, mogą zostać zalecone środki znieczulające. Nie da się natomiast zrobić nic dla przyspieszenia wygojenia wykwitów na paznokciach, a to najdokuczliwszy rodzaj wystąpienia choroby, bo trwa aż 30 miesięcy.
Nie da się też zapobiec wystąpieniu liszaja wobec nie do końca wyjaśnionego źródła tego schorzenia.
