Nietrzymanie moczu - jak zapobiegać i leczyć?
Nietrzymanie moczu to wstydliwa dolegliwość dotykająca najczęściej kobiety po czterdziestce. Wstyd trzeba jednak opanować i poradzić się lekarza. Prawidłowa diagnoza i terapia w większości przypadków prowadzą do wyleczenia.
Nietrzymanie moczu to mimowolne oddawanie moczu, częściowo lub całkowicie opróżniające pęcherz moczowy. Najczęściej występuje wysiłkowe nietrzymanie moczu charakteryzujące się popuszczaniem czasem tylko kilku kropel moczu najczęściej podczas wysiłku - ćwiczeń fizycznych, biegania. Zdarza się też nagle - gdy kichniemy, zaczniemy kaszleć lub się roześmiejemy.
Możliwe przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu to ciężki poród, infekcje układu moczowego lub pochwy, długotrwały wysiłek fizyczny. Ponadto w okresie menopauzy niedobory hormonów mogą powodować zwiotczenie mięśni miednicy.
Za czynniki mogące wpływać na pojawienie się dolegliwości uważa się otyłość i nadwagę, palenie tytoniu, spożywanie kofeiny. Nietrzymanie moczu może mieć podłoże neurologiczne (odruchowe nietrzymanie moczu) i towarzyszyć innym poważnym chorobom (np. udar mózgu, stwardnienie rozsiane).
Skuteczną profilaktykę stanowi zmiana stylu życia - unikanie zaparć, dbanie o prawidłową wagę, ograniczenie alkoholu, nikotyny i kofeiny, także całkowite opróżnianie pęcherza, szczególnie po nocy.
Polecane są ćwiczenia mięśni Kegla - regularne napinanie mięśni dna miednicy. W bardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się leczenie farmakologiczne (hormonalne), rzadziej zabiegi chirurgiczne.
Zdiagnozowanie choroby wymaga przede wszystkich opanowania wstydu i udania się do lekarza - może to być ginekolog lub urolog. Wykonuje się badania laboratoryjne moczu i krwi, badania urodynamiczne, USG i niestety, co jest mniej przyjemne, palpacyjne badanie prostaty u mężczyzn oraz ginekologiczne u kobiet.