Tympanometria - wskazania do badania i jego przebieg
To całkowicie bezinwazyjne badanie ucha środkowego oceniające jego stan. Metoda ta określa impedancję akustyczną ucha (sztywność błony bębenkowej) w sposób obiektywny.
Podczas badania pacjentowi nie wolno ziewać, mówić i przełykać śliny, gdyż mogłoby to zakłócić jego wyniki.
Głównym wskazaniem do tego badania jest niedosłuch odbiorczy (czuciowo - nerwowy) i przewodzeniowy:
- przy niezmienionej błonie bębenkowej
- z widocznym płynem w jamie bębenkowej
- przy złej drożności trąbki słuchowej
- z nieustaloną przyczyną za pomocą innych metod badania słuchu.
Tympanometria wykorzystywana jest również przy niedowładzie nerwu twarzowego.
Przed wykonaniem tympanometrii powinno się przeprowadzić badanie otolaryngologiczne z oceną drożności trąbki słuchowej. Konieczna jest też ocena słuchu na podstawie badania subiektywnego słuchu (audiometria słowna, audiometria tonalna, próby nadprogowe).
Tympanometria jest przeprowadzana najczęściej przez audiologa w specjalnym pomieszczeniu, które powinno być wyciszone. Po otoskopii i informacji, czego nie należy robić podczas badania, do ucha zostaje wprowadzona sonda pomiarowa. Wtedy ucho zostaje uszczelnione zatyczką, która za pomocą przewodów łączy się z aparatem tympanometrycznym.
Podczas badania dokonywane są zmiany ciśnienia i emitowane dźwięki, a jego wynik zostaje zapisany w formie tympanogramu. Jest to krzywa, dzięki której można określić przyczyny niedosłuchu. Pacjent w trakcie badania, które trwa kilka do kilkunastu minut, siedzi. Tympanometria jest bezbolesna, ale czasem wywołuje uczucie dyskomfortu.
Badanie nie wywołuje żadnych powikłań i w razie potrzeby może zostać wykonane ponownie. Nie stanowi również żadnego zagrożenia dla kobiet w ciąży.
