Wodniak jądra - co to jest, przyczyny, objawy, leczenie

Wodniak jądra nazywany jest inaczej hydrocelem. To torbiel, która pojawia się zarówno u dzieci - wodniak wrodzony, jak i u mężczyzn - wodniak nabyty. Z powodu wodniaka nie zamyka się wyrostek pochwowy. To z kolei skutkuje nadmiernym gromadzeniem się płynu w osłonkach jądra. Wodniak zazwyczaj dotyczy jednego jądra - głównie prawego, jednak w rzadkich przypadkach pojawić się może także w obu jądrach. U dzieci schorzenie zwykle nie stanowi żadnego zagrożenia. Czujność powinni zachować jednak dorośli mężczyźni. W ich przypadku wodniak może być bowiem jednym z objawów rozwijającego się nowotworu.

U dzieci schorzenie ma charakter wrodzony i wynika zwykle z organogenezy. To proces rozwoju narządów w trakcie rozwoju zarodkowego i larwalnego. U dorosłych wodniak ma charakter nabyty. Przyczyny wodniaka u dorosłych to głównie:

•    zapalenie jądra,
•    zapalenie najądrza,
•    urazy jądra,
•    operacja żylaków powrózka nasiennego,
•    operacja przepukliny pachwinowej,
•    rozwijający się nowotwór jądra.

Tak jak zostało już wspomniane - wodniak rozwija się głównie jednostronnie, przede wszystkim z prawej strony. Głównym objawem schorzenia jest powiększenie moszny. Co ważne, warto obserwować swoje ciało o różnych porach. W przypadku wodniaka powiększenie jest zwykle znacznie bardziej widoczne wieczorem niż rano. Poza zwiększeniem moszny, niewielki wodniak zazwyczaj nie powoduje żadnych nieprzyjemnych dolegliwości. Te pojawiają się zwykle dopiero w  przypadkach znacznego nagromadzenia się płynu. U takich pacjentów pojawić się może ból, a nawet problemy z poruszaniem się.

Charakterystyczne objawy wodniaka sprawiają, że chorobę łatwo rozpoznać. W przypadku zaobserwowania u siebie opisywanych zmian należy niezwłocznie zgłosić się do specjalisty. Nieleczony wodniak doprowadzić może nawet do niepłodności. Warto również pamiętać o tym, że wodniak może być jednym z objawów rozwijającego się w jądrze nowotworu. W tym wypadku kluczowa jest szybka diagnostyka, która znacząco zwiększa szanse na szybki powrót do zdrowia.

Wodniak jest stosunkowo łatwy w diagnostyce. Chorobę można rozpoznać już na podstawie badania palpacyjnego oraz diafanoskopii - szybkiego prześwietlenia jądra. Co ciekawe, w przypadku wodniaka mamy do czynienia ze światłem, które przenika przez zmianę na wylot. To właśnie odróżnia wodniaka od guza. Poza diafanoskopią w diagnostyce wodniaka stosuje się także USG.

Wodniaka u dorosłych leczy się operacyjnie. Zabieg można przeprowadzić na dwojaki sposób. Możliwe jest wycięcie wodniaka - to znacznie skuteczniejsza metoda leczenia lub nakłucie wodnika i usunięcie z niego nadmiaru płynu. Drugą metodę stosuje się dość rzadko - głównie u pacjentów, u których istnieją przeciwwskazania do usuwania torbieli. Odprowadzanie samego płynu jest mało skuteczne i zwykle skutkuje szybkim nawrotem choroby. Wodniak u dzieci w większości przypadków mija samoistnie. Operacje u chłopców polecane są dopiero wtedy, gdy zmiana nie cofnie się do 2.-3. roku życia.

Zabieg wycięcia wodniaka jest bezpieczny. Bardzo rzadko dochodzi do jakichkolwiek powikłań. Ważne jest jednak to, aby chory po operacji zastosował się do wytycznych lekarza. Konieczne jest noszenie dopasowanej bielizny i unikanie aktywności fizycznej. Przez pierwsze siedem dni po operacji występować może opuchlizna i ból w okolicy jąder.