Zaburzenia miesiączkowania. Kiedy są normalne, a kiedy wymagają leczenia?

Jak pokazują badania, zaburzenia miesiączkowania mogą dotyczyć nawet 20 proc. kobiet. To także jedna z najczęstszych przyczyn, z jaką kobiety udają się do ginekologa. Zacznijmy od tego, jakie są normy menstruacyjne. 

Prawidłowy cykl miesiączkowy trwa od 25 do 35 dni. Długość krwawienia nie powinna trwać dłużej niż siedem dni. W trakcie każdej prawidłowej miesiączki kobieta nie powinna tracić również więcej niż 80 ml krwi. 

Warto pamiętać o tym, że jeden czy maksymalnie dwa różniące się cykle nie powinny jeszcze wzbudzać niepokoju. W przypadku, gdy sytuacja się powtarza lub towarzyszą jej dodatkowe objawy, należy skonsultować się z ginekologiem, który zleci odpowiednie badania.

Najczęściej występującymi zaburzeniami miesiączkowania są:

•    obfite lub bardzo skąpe krwawienia,
•    zbyt częste miesiączki,
•    za rzadkie miesiączki, które pojawiają się rzadziej niż co 35 dni,
•    za długie miesiączki - trwające dłużej niż osiem dni,
•    plamienia między miesiączkami,
•    silne bóle brzucha,
•    wymioty i nudności,
•    bóle miednicy,
•    silne bóle brzucha,
•    bardzo jasny kolor krwi,
•    skrzepy.
  

Do zaburzeń miesiączkowania zalicza się także czasowy brak miesiączki (w przypadku wykluczenia ciąży), a także niepojawienie się pierwszej miesiączki u dziewczynki powyżej 16. roku życia. Przyczynami pierwotnego braku miesiączki u nastolatki mogą być m.in. wady narządów płciowych, zespół braku wrażliwości na androgeny, wrodzony przerost nadnerczy czy hipoplazja jajników.

Ze względu na to, że najczęściej występującym zaburzeniem miesiączkowania jest nieregularność menstruacji, warto dokładnie śledzić swój cykl. Daty krwawienia dobrze jest zaznaczyć w kalendarzu. Dla zapominalskich dobrym wyjściem są również aplikacje menstruacyjne, które pomogą monitorować cykl miesiączkowy.

Przede wszystkim należy wiedzieć, że kwestia zaburzeń miesiączkowania jest bardzo indywidualna. Aby ustalić dokładną przyczynę zaburzeń, należy skonsultować się z ginekologiem, który zleci dokładne badania. Poniżej przedstawiamy najczęściej występujące przyczyny:

•    stres,
•    bardzo aktywny tryb życia - wyczynowe uprawianie sportów, zwłaszcza wytrzymałościowych i siłowych,
•    stosowanie antykoncepcji hormonalnej,
•    nieodpowiednia dieta - niskokaloryczna i uboga w witaminy i minerały,
•    otyłość.

Zdarza się również, że zaburzenia miesiączkowe mają związek z innymi chorobami. To przede wszystkim:

•    zespół policystycznych jajników (PCOS),
•    choroby tarczycy - niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, choroba Hashimoto,
•    polipy endometrialne macicy,
•    torbiele jajników,
•    niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa,
•    pierwotna niewydolność jajników,
•    wady i uszkodzenia macicy,
•    guzy wydzielające prolaktynę,
•    guzy pourazowe,
•    niewydolność wątroby.
  
  

Zaburzenia miesiączkowania mogą również wiązać się z zaburzeniami odżywiania - anoreksją i bulimią. Zdarza się również, że nieprawidłowa menstruacja jest efektem przyjmowanych leków.

CZYTAJ TAKŻE: 

Możliwe przyczyny swędzenia miejsc intymnych

Co trzeba wiedzieć przed pierwszą wizytą u ginekologa?