Rozrusznik serca - medyczny cud techniki

Rozrusznik serca (kardiostymulator, symulator serca) to niewielkie urządzenie, którego działanie polega na elektrycznym pobudzaniu serca. Rozrusznik bez przerwy monitoruje i analizuje pracę serca  (jego aktywność elektryczną), aby móc zadziałać w momencie, kiedy jest to konieczne do utrzymania prawidłowego działania serca -  stymuluje pracę serca lub ją tylko reguluje.

Obudowa rozrusznika wykonana jest z materiałów biologicznie obojętnych, często jest tytanowa, zawiera specjalną baterię, która wystarcza na kilka lat pracy.

Wszczepienie stymulatora serca wykonuje się najczęściej przy znieczuleniu miejscowym oraz pod kontrolą aparatu RTG.

Istnieje wiele wskazań do wszczepienia rozrusznika serca. Najczęściej są to choroby naturalnego rozrusznika (węzła zatokowo-przedsionkowego), zaburzenia przewodzenia (blok  przewodnictwa przedsionkowo-komorowego) także bradykardia (za niska częstość akcji serca).

Rozrusznik serca jest wrażliwy na pole elektryczne i magnetyczne, które mogą zakłócać jego pracę. W przypadku urządzeń codziennego użytku (sprzęt RTV i AGD), które mogą emitować takie pole wystarczy zachować bezpieczną odległość - najczęściej wystarcza 30 cm. Zaleca się nie noszenie telefonu komórkowego w pobliżu rozrusznika i używanie go po przeciwnej stronie, niż jest wszczepiony. Należy zwracać uwagę na magnesy mogące znajdować się w zwykłych przedmiotach (np. w zapięciach) i nie przykładać ich w pobliże rozrusznika.

Osobną kategorię ewentualnych zagrożeń mogą stanowić specjalistyczne badania medyczne lub zabiegi - należy zawsze zapytać lekarza czy istnieją przeciwwskazania. Niekiedy badanie jest konieczne i trzeba podjąć ryzyko zakłócenia pracy rozrusznika serca.