Paraliż senny to bezwładne ciało i świadome myśli. Czy jest się czego bać?

Żeby zrozumieć, czym jest paraliż senny, należy wiedzieć, czym jest faza snu, zwana REM. Otóż REM, to jedna z faz snu, która występuje średnio co 1,5 godziny i trwa do 30 minut.  Nie wszyscy wiedzą, że to właśnie w tej fazie snu występują marzenia senne, co więcej - to właśnie wtedy pojawiają się skurcze mięśni ciała odpowiedzialnych za oddychanie i poruszanie gałkami ocznymi. Wspomniane skurcze nie są niebezpieczne, a nawet stanowią naturalną blokadę przed uszkodzeniami ciała, do których mogłoby dojść w czasie snu. Jak zatem ma się paraliż senny do fazy snu REM? Paraliż senny to stan patologiczny, który pojawia się właśnie w tej fazie snu, wtedy gdy wybudzenie następuje nagle, lub chwilę przed zaśnięciem.

Przyczyn paraliżu sennego należy szukać w trybie życia i nieprzestrzeganiu higieny snu. Co to oznacza w praktyce? Paraliżu sennego doświadczają zwykle osoby, które żyją pod presją i którym towarzyszy silny stres, a także ci, którzy zasypiają zbyt późno lub śpią za krótko. Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia paraliżu sennego są również: 

• uzależnienie od substancji psychoaktywnych, 
• nadużywanie alkoholu i leków, 
• częste i dalekie podróże, wiążące się ze zmianami stref czasowych. 

Mało znaną przyczyną paraliżu sennego jest choroba zwana narkolepsją, która objawia się niezamierzonym zasypianiem w ciągu dnia. Współcześni naukowcy wciąż próbują zgłębić podłoże paraliżu sennego. Nieustannie pojawiają się nowe prace naukowe, w których przyczyny i mechanizmy paraliżu sennego poddawane są szczegółowej analizie.

Paraliż senny należy kojarzyć przede wszystkim z całkowitym, ewentualnie częściowym paraliżem ciała. Ten stan przechodzi samoistnie po kilku sekundach lub kilkunastu minutach. Ze względu na to, że w trakcie jego trwania nie można nic powiedzieć, ani wykonać ruchu, a świadomość pozostaje zachowana, osoba go doświadczająca odczuwa niepokój, strach, a nawet obawę o własne życie. Do dodatkowych objawów towarzyszących paraliżowi sennemu należą: ucisk w klatce piersiowej, halucynacje, uczucie spadania i przyspieszone bicie serca.  

Należy podkreślić, że paraliż senny nie jest uznawany za chorobę, dlatego nie podlega leczeniu. Na szczęście istnieją pewne metody pomagające opanować lęk. Podstawową techniką redukującą stres związany z paraliżem sennym jest wykonywanie głębokich i kontrolowanych oddechów. Zalecane jest również powolne poruszanie palcami dłoni i stóp, ma to na celu przywrócenie poczucia kontroli i skrócenia czasu trwania paraliżu sennego. Należy również w miarę możliwości starać się uspokoić i mieć świadomość, że paraliż senny jest stanem przejściowym. 

Jeżeli zna się przyczyny paraliżu sennego, można wydedukować jakie nawyki mogą uchronić cię przed jego wystąpieniem. Żeby uniknąć paraliżu sennego, powinieneś dbać o higienę snu, to znaczy zasypiać o regularnych porach i pilnować, by nie skracać czasu snu. Nie bez znaczenia jest także wykonywanie ćwiczeń relaksujących i unikanie stresu. Jeżeli nie potrafisz sobie poradzić z codziennym napięciem, zastanów się, czy nie skorzystać z pomocy psychiatry. Lekarz tej specjalności może wypisać receptę na leki ułatwiające zasypianie i poprawiające jakość snu. Pomocy w walce z paraliżem sennym może udzielić również neurolog, który na podstawie diagnostyki różnicowej może potwierdzić lub wykluczyć obecność chorób dających objawy podobne do paraliżu sennego.     

CZYTAJ TAKŻE: 

Jak migrena wpływa na jakość snu?

Sposoby na zdrowy sen