Płyn mózgowo- rdzeniowy - kiedy się go bada?
Płyn mózgowo rdzeniowy (PMR) znajduje się w przestrzeni podpajęczynówkową wokół mózgu, układzie komorowym oraz w rdzeniu kręgowym. Jest to bezbarwna ciecz stanowiąca ochronę dla ośrodkowego układu nerwowego przed mechanicznymi urazami. W przypadku ogólnej diagnostyki neurologicznej wykorzystuje się go do badania.
Badanie PMR jest przydatne w rozpoznawaniu wielu chorób, są to m.in.:
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (wirusowe, aseptyczne)
- ropień
- zapalne neuropatie
- polineuropatie
- guzy mózgu i rzekome guzy mózgu
- choroby demielinizacyjne
- toczeń układowy
- leukodystrofie
- stwardnienie rozsiane.
Płyn mózgowo rdzeniowy ocenia się pod względem biochemicznym i cytologicznym. Gdy jest prawidłowy, powinien być czysty i bezbarwny. W przypadku przyjęcia koloru żółtego może zawierać bilirubinę. Natomiast gdy jest krwisty, wskazuje na krwawienie podpajęczynówkowe.
Aby pobrać do badania płyn mózgowo- rdzeniowy, należy wykonać nakłucie lędźwiowe. Wcześniej pacjenta znieczula się miejscowo. Można też pobrać płyn z nakłucia podpotylicznego. W przestrzeni pływowej umieszcza się igłę punkcyjną i sprawdza się drożność kanału kręgowego.
Dodatkowo ocenia się ciśnienie śródczaszkowe. Na koniec pobiera się kilka kropel PRM do dalszej analizy laboratoryjnej. W trakcie badania pacjent leży na boku z podkulonymi nogami, natomiast po zabiegu prze godzinę powinien leżeć na brzuchu. W stanie spoczynku powinien znajdować się przez 24 godziny, aby wyeliminować możliwość pojawienia się powikłań (silne bóle, zawroty, nudności).