Skręt jelit. Przyczyny, objawy i leczenie niedrożnych jelit

Niedrożność mechaniczną jelit może wywołać wiele stanów chorobowych. Ze względu na przyczynę wyróżnia się trzy typy skrętu jelit: niedrożność z zatkania, niedrożność z zadzierzgnięcia i wgłobienie. 

Niedrożność z zatkania występuje wtedy, gdy światło jelita jest zwężone lub całkowicie zablokowane najczęściej przez nowotwór jelita grubego. Przyczyną niedrożności z zatkania mogą być też połknięte ciała obce, guzy jelita cienkiego czy zalegające masy kałowe. 

Niedrożność z zadzierzgnięcia powstaje najczęściej w wyniku uwięźnięcia przepukliny, co wywołuje również ucisk na naczynia krwionośne i może prowadzić do martwicy. 

Rzadko przyczyną niedrożności jelit jest wgłobienie, czyli sytuacja, gdy fragment jelita przedostaje się do jego dalszej części i uniemożliwia pasaż treści jelitowej.

Niedrożność jelit wywołuje nagły, silny, rozdzierający ból brzucha, któremu mogą towarzyszyć nudności i wymioty. Objawy te wynikają z zablokowania przemieszczania treści jelitowej przez jelita i są dodatkowo nasilane przez upośledzenie wchłaniania wody i jej gromadzenie się w świetle jelit. 

Sam brzuch często jest wzdęty i bardzo bolesny przy dotyku. Chorzy bardzo często nie są w stanie oddać gazów i stolca. W przypadku wgłobienia i niedrożności z zadzierzgnięcia może dojść do martwicy jelita, która z kolei może prowadzić do rozwoju zapalenia otrzewnej i sepsy, która jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia.

Aby rozpoznać skręt jelit, lekarzowi zwykle wystarcza analiza objawów klinicznych pacjenta i badanie przedmiotowe. W przypadku wątpliwości co do rozpoznania dodatkowo wykonuje się:

• badania laboratoryjne - hematokryt, morfologię krwi obwodowej, poziom elektrolitów, kreatyniny i wartości parametrów zapalnych (szczególnie CRP) - mogą pokazać cechy odwodnienia, stanu zapalnego i obecność zaburzeń w gospodarce wodno-elektrolitowej;
• badania obrazowe - USG, RTG i tomografia jamy brzusznej, ukazujące charakterystyczne dla niedrożności zmiany.

Pacjent ze skrętem jelit wymaga bardzo szybkiej diagnostyki i jak najszybszego wdrożenia leczenia. Podstawową metodą terapii jest operacja, podczas w której w zależności od potrzeby:

• odprowadza się uwięźniętą przepuklinę i w razie potrzeby usuwa martwiczy odcinek jelita;
• usuwa się kamień żółciowy wywołujący niedrożność łącznie z pęcherzykiem żółciowym;
• wycina się guz jelita grubego i wykonuje się zespolenie jelitowe, aby odzyskać ciągłość przewodu pokarmowego. 

W przypadku zmian nieoperacyjnych wykonuje się zespolenie omijające zmianę. W aktywnym skręcie jelit stosuje się żywienie pozajelitowe, ze względu na brak możliwości pasażu treści jelitowej. Żywienie drogą dojelitową i doustną wprowadza się stopniowo po zakończonym leczeniu chirurgicznym.

Chirurgiczne leczenie skrętu kiszek jest niezbędne - jeżeli już dojdzie do niedrożności, domowe sposoby są nieskuteczne i próby ich wdrożenia mogą jedynie nasilić objawy i pogorszyć stan chorego. 

Możesz natomiast zmniejszyć ryzyko jego rozwoju, stosując dietę na skręt jelit - bogatoresztkową, z dużą zawartością błonnika. Z tego względu:

• wzbogać swój jadłospis w źródła błonnika - pieczywo pełnoziarniste, makarony razowe, płatki zbożowe i otręby, kasza gryczana;
• jedz dużo warzyw i owoców;
• dodaj do swojej diety jogurty, kefiry i zsiadłe mleko, które wspomagają naturalną mikroflorę jelitową;
• wzbogacaj posiłki nasionami i pestkami, które są bogatym źródłem błonnika;
• unikaj przetworzonej żywności bogatej w tłuszcze nasycone i cukry proste;
• unikaj potraw smażonych na głębokim tłuszczu, zastąp smażenie grillowaniem lub gotowaniem.
  
  

Czytaj także:

SIBO. Gdy problem jest zbyt wrażliwe jelito

10 oznak niezdrowego jelita