Nawracający ZUM może skomplikować życie. Poznaj sposoby na to, jak się go pozbyć

Zakażenie układu moczowego (ZUM), to częsty problem polegający na obecności drobnoustrojów w drogach moczowych powyżej zwieracza pęcherza moczowego. Na ZUM cierpią przede wszystkim kobiety, wszystko przez to, że ujście ich cewki moczowe znajduje się bardzo blisko odbytu, dlatego łatwiej o przeniesienie bakterii. W dodatku, jednym z czynników ryzyka ZUM, obok; cewnikowania, cukrzycy, zastoju moczu, kamicy, refluksu pęcherzowo-moczowodowego, jest ciąża i połóg.

Chociaż zakażenia układu moczowego nie są uważana za groźne, mogą w istotny sposób uprzykrzyć codzienność. Nie dość, że wiążą się z pieczeniem i problemami w rozpoczęciu mikcji, to niejednokrotnie powodują silny ból okolicy nadłonowej, a nawet krwiomocz i nietrzymanie moczu. Nietrudno się domyślić, że występowanie takich objawów to poważna przeszkoda w pracy i wypełnianiu domowych obowiązków. Zwykle problem ustępuje po zażyciu furaginy, ale u niektórych pacjentek nawraca, powodując uczucie bezsilności.

O nawracającym zakażeniu układu moczowego mówimy wtedy, gdy występuje ono po leczeniu przeciwdrobnoustrojowym i jest spowodowane przetrwaniem w drogach moczowych drobnoustroju będącego przyczyną poprzedniego ZUM. W praktyce rozpoznaje się nawrót ZUM, jeśli jego objawy wystąpiły przed upłynięciem dwóch tygodni od zakończenia leczenia poprzedniego epizodu.

ZUM jest bardzo częstą chorobą u młodych kobiet, szczególnie po rozpoczęciu aktywności seksualnej. U większości pacjentek nie stwierdza się nieprawidłowości anatomicznych w zakresie układu moczowego. Podczas stosunku przenoszone są patogeny znajdujące się pod napletkiem, które mogą infekować cewkę moczową, a potem drogą wstępującą infekować kolejne partie układu moczowego. Ryzyko jest także istotnie wyższe w przypadku stosowania środków plemnikobójczych i krążków dopochwowych. Inną przyczyną nawracającego ZUM jest niewłaściwe dbanie o higienę, oraz zaniedbanie leczenia.

Prawidłowa higiena to podstawa w profilaktyce nawrotowego ZUM. Co ciekawe nadmierne używanie środków do higieny intymnej, może wyjaławiać naturalną florę bakteryjną i przynosić więcej złego niż dobrego. Co nie znaczy, że trzeba z nich zupełnie rezygnować. Warto wybrać produkty o nieco kwaśnym pH, zgodnym z pH środowiska pochwy po to, by nie dopuścić do jej kolonizacji przez patogeny.  Codzienne mycie okolic genitalnych jest niezmiernie ważne, powinno być praktykowane również za każdym razem przed i po stosunku płciowym u obu partnerów.

Za zakażeniem układu moczowego najczęściej stoją bakterie gatunku Escherichia coli, stanowiące element fizjologicznej flory bakteryjnej jelita grubego. Kontakty analne mogą w bardzo prosty sposób przenieść drobnoustroje w okolice cewki moczowej i pochwy, dlatego pacjentki dotknięte nawracającym ZUM powinny się od nich powstrzymać lub zachować szczególną ostrożność. Patogeny bywają także transmitowane przez różnego typu gadżety erotyczne, dlatego należy zadbać o ich sterylność. Należy pamiętać również o oddawaniu moczu po każdym stosunku, dzięki temu bakterie zostają wypłukane wraz ze strumieniem moczu. Jeśli masz kłopot z rozpoczęciem mikcji zaraz po zbliżeniu, przed zbliżeniem wypij szklankę wody.

Nawet jeśli po braniu leków przez parę dni poczujesz ulgę, nie zaprzestawaj kontynuowania kuracji. Niedokończenie terapii powoduje, że część bakterii wciąż pozostaje w drogach moczowych, co zwiększa ryzyko nawrotu, a nawet skutkuje tym, że następna próba leczenia może zakończyć się niepowodzeniem. 

Chociaż trudno o jednoznaczne dowody naukowe wskazujące na znaczenie żurawiny w zwalczaniu zakażeń układu moczowego, uważa się, że może być pomocna. Mechanizm jej działania wiąże się przede wszystkim z hamowaniem przylegania bakterii do ściany pęcherza moczowego. Poza tym wypijanie 100 proc. soku z żurawiny nie jest szkodliwe. Ponadto ekstrakt z żurawin ma właściwości hamujące oksydację cząsteczek ,"złego cholesterolu", co może wpływać na rozwój chorób naczyniowych.

Źródła:

Wilson T., Porcari J.P., Harbin D. Cranberry extract inhibits low density lipoprotein oxidation. Life Sci. 1998; 62: PL381- -PL386.

J. Duława, R. Drabczyk, Choroby nerek i dróg moczowych. Zakażenia układu moczowego, w: Interna Szczeklika. Mały podręcznik 2022/23, red. P. Gajewski, Kraków 2022.

M. Holecki, M. Pietrukaniec, Zakażenia układu moczowego u dorosłych, w: Choroby nerek. Kompendium, red. A. Więcek, T. Nieszporek, Warszawa 2020.

CZYTAJ TAKŻE:

Zakażenie bakterią E. coli - jak przebiega? Czy jest niebezpieczne?

Ratunek dla nerek i pęcherza. Wymiata bakterie i piasek z przewodów moczowych

Nefrolog zdradza, co pić, by mieć zdrowe nerki. Działanie piwa to mit