Kto nie powinien intensywnie ćwiczyć na siłowni? Dla nich "wycisk" jest niewskazany
Trening na siłowni jest przez wielu postrzegany jako idealny sposób na poprawę kondycji fizycznej, stanu zdrowia oraz wysmuklenie sylwetki. Nie ma wątpliwości, że regularne treningi aerobowe czy siłowe przynoszą liczne korzyści, takie jak wzmocnienie siły mięśniowej i wzrost wytrzymałości, dodatkowo przyczyniając się do polepszenia ogólnego samopoczucia i wsparcia zdrowia psychicznego. Jednak spotykamy się niekiedy z sytuacjami, kiedy intensywny "wycisk" na siłowni jest niezalecany, a nawet przeciwwskazany z powodu różnych czynników zdrowotnych. Dla kogo więc intensywne ćwiczenia mogą być szkodliwe?
Jedną z najważniejszych grup chorób, przy których należy zachować szczególną ostrożność podczas wykonywania ćwiczeń i zrezygnować z wycisku na siłowni są schorzenia serca i układu krążenia. Osoby m.in. z zapaleniem mięśnia sercowego, chorobą wieńcową, wadami serca, niewydolnością serca, czy zaburzeniami rytmu są bardziej narażone na ryzyko zawału serca, czy udaru w wyniku zbyt intensywnego wysiłku fizycznego.
Bezwzględnie przeciwwskazane jest także podnoszenie ciężarów przez chorych z tętniakami aorty i nieustabilizowanym nadciśnieniem tętniczym, ponieważ podczas ćwiczeń tego typu dochodzi do nagłego wzrostu ciśnienia krwi, co może skutkować pęknięciem tętniaka i prowadzić do zgonu.
W przypadku problemów zdrowotnych układu sercowo-naczyniowego specjaliści zalecają regularny, lecz niewielki lub umiarkowany wysiłek fizyczny, np. spacery, jazda rowerem czy pływanie. Takie aktywności korzystnie wpływają na poprawę wydolności serca bez jego nadmiernego obciążania.
Osoby ze schorzeniami reumatycznymi, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów czy choroba zwyrodnieniowa powinny unikać aktywności obciążających stawy, a wiele ćwiczeń siłowych ma właśnie taki efekt. Z racji tego podnoszenie ciężarów na siłowni czy w domu nie jest wskazane, ponieważ może nasilać dolegliwości bólowe lub prowadzić do uszkodzenia stawów.
Mimo wszystko ruch jest ważny u tych grup chorych, jednak zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą w celu dobrania ćwiczeń, które nie będą przeciążały stawów, a jednocześnie wzmocnią mięśnie. Pamiętajmy - tytrening treningowi nierówny.
Pozytywny wpływ systematycznej aktywności fizycznej na przemianę glukozy u diabetyków jest niepodważalny. Dzięki regularnym ćwiczeniom zwiększa się wrażliwość tkanek na insulinę i zmniejsza się ich zapotrzebowanie na ten hormon. Jednak zbyt forsowne ćwiczenia, np. trening siłowy czy długotrwały wysiłek aerobowy może prowadzić do gwałtownych spadków poziomu glukozy we krwi, szczególnie u osób z cukrzycą typu 1 oraz źle kontrolowaną cukrzycą typu 2.
Ze względu na niebezpieczeństwa związane z hipoglikemią, która jest bezpośrednim zagrożeniem życia, przed rozpoczęciem aktywności fizycznej należy skonsultować się z lekarzem i dostosować plan ćwiczeń wedle zaleceń lekarza. W przypadku chorych na cukrzycę najważniejsze jest mierzenie glikemii przed, w trakcie oraz po wykonanym treningu, aby dokładnie kontrolować poziom cukru we krwi i zapobiec ewentualnemu niedocukrzeniu.
Czy można trenować na siłowni z chorobą Hashimoto? Tak, o ile nie będzie to trening o bardzo dużej intensywności. Regularne ćwiczenia fizyczne są wręcz wskazane u osób z chorobami tarczycy, bo mają wiele zalet. Poprawiają nastrój, łagodzą stres oraz pomagają zachować prawidłową masę ciała. Jednak warto pamiętać, że osoby chore nie mogą ćwiczyć tak samo intensywnie, jak osoby, które nie mają problemów ze zdrowiem.
Należy wiedzieć, że choroby tarczycy i choroba Hashimoto wywołują w organizmie przewlekły stan zapalny. Zbyt forsowny wysiłek może być przez organizm potraktowany jako sytuacja stresująca, przez którą zwiększy się ilość kortyzolu - hormonu stresu - a stan zapalny się zaostrzy.
Zanim więc wskoczysz na bieżnię lub zaczniesz wylewać siódme poty przy sztandze, porozmawiaj z lekarzem. Przy dolegliwościach hormonalnych i autoimmunologicznych zdecydowanie lepsze będą ćwiczenia o umiarkowanej instensywności - np. pilates, pływanie, jazda na rowerze.
Każda przyszła mama wie, że aktywność fizyczna jest wskazana w czasie ciąży, jednak najważniejsze jest zachowanie umiaru i dopasowanie ćwiczeń pod kątem zaawansowania ciąży. W doborze odpowiedniej formy treningu dla ciężarnej ważne jest również to, jak często kobieta uprawiała sport przed zajściem w ciążę. Preferowaną formą wysiłku w trakcie tych wyjątkowych 9 miesięcy są spacery, pływanie, aerobik wodny czy joga, natomiast bieganie, sporty zespołowe oraz treningi na siłowni są niewskazane, m.in. przez znaczne zagrożenie urazem.
Codzienny ruch o umiarkowanym stopniu jest jak najkorzystniejszy, jednak należy pamiętać o sytuacjach szczególnych, kiedy aktywność fizyczna jest zabroniona z powodu zagrożenia ciąży. Do takich stanów należą: ciąża wysokiego ryzyka związana z obciążonym wywiadem położniczym, łożysko przodujące, ryzyko przedwczesnego porodu, skrócona szyjka macicy, oraz niektóre choroby przewlekłe matki.
Źródła:
Szczeklik A., Gajewski P., Interna Szczeklika, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków, 2023
G.H. Bręborowicz, Ciąża o przebiegu nieprawidłowym. Położnictwo, red. G.H. Bręborowicz, K. Czajkowski, t. 1, wyd. 3, Warszawa 2020.
CZYTAJ TAKŻE:
Nie potrzebujesz sprzętu, żeby schudnąć. Tak łatwo i efektywnie można ćwiczyć w domu
Pozycje jogi, które przyspieszają spalanie tłuszczu. Poprawią też metabolizm i pracę tarczycy
Rób to 20 minut dziennie. Działa na depresję, lęki i nerwice, a nic nie kosztuje
