Koronarografia - angiografia naczyń wieńcowych. Przebieg, przeciwwskazania, powikłania
Koronarografia to badanie, które wykonywane jest m.in. w przypadku podejrzenia choroby niedokrwiennej serca i zmian w tętnicach wieńcowych. Często stosuje je się także po przebytych zawałach serca. Badanie polega na wprowadzeniu do tętnicy promieniowej lub udowej specjalnych cewników, które pozwolą na monitorowanie tętnic wieńcowych. Jak przygotować się do koronarografii? Jak długo po badaniu trzeba pozostać w szpitalu? Poniżej znajdziecie najważniejsze informacje.
Koronarografia (inaczej angiografia naczyń wieńcowych) to badanie tętnic wieńcowych serca. Pozwala uzyskać obraz naczyń wieńcowych oraz ocenić ich dokładną budowę. Na podstawie koronarografii zauważyć można więc ewentualne nieprawidłowości, które mogą być skutkiem np. miażdżycy. Trzeba pamiętać, że koronarografia zaliczana jest do inwazyjnych badań, jednak ryzyko powikłań jest stosunkowo niskie - wynosi tylko 2 proc. Koronarografia wymaga hospitalizacji. Zazwyczaj jednak pacjent nie przebywa w szpitalu dłużej niż dwie doby.
Badanie rozpoczyna się od nakłucia tętnicy promieniowej lub udowej, przez które wprowadza się specjalne cewniki. Kolejnym krokiem jest podanie kontrastu, dzięki któremu tętnice wieńcowe są widoczne dla aparatu. Po podaniu kontrastu nagrywany jest film, który pozwala stwierdzić później ewentualnie nieprawidłowości.
Angiografia naczyń wieńcowych wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym - oznacza to, że koronarografia nie boli. Niektórzy pacjenci mogą jednak odczuwać pewien dyskomfort, np. uczucie ciepła w okolicy ud czy pachwin. Po koronarografii zaleca się, aby pacjent leżał nieruchomo na plecach. Ważne jest, aby nie doszło do zgięcia kończyny, przez którą wprowadzony został cewnik. Po około 6-8 godzinach można wstać.
Najczęstsze wskazania do wykonania koronarografii to:
- podejrzenie choroby niedokrwiennej serca,
- zmiany w tętnicach wieńcowych,
- dławica piersiowa,
- zawał serca,
- ostry zespół wieńcowy,
- wady zastawkowe,
- rozwarstwienie i/lub tętniak aorty,
- kardiomiopatia przerostowa z dławicą piersiową,
- urazy klatki piersiowej,
- rozpoznana choroba wieńcowa,
- wrodzone wady serca,
- choroba Kawasakiego,
- bóle wieńcowe,
- nieprawidłowy wynik badania prób obciążeniowych,
- przebyte nagłe zatrzymanie krążenia o nieznanej przyczynie.
Istnieją również pewne przeciwwskazania do wykonania koronarografii. To przede wszystkim uczulenie na kontrast, niektóre choroby nerek, obrzęk płuc, problemy z krzepnięciem krwi, krwawienia z przewodu pokarmowego, anemia, ciężkie nadciśnienie tętnicze oraz zapalenie wsierdzia.
Dużą ostrożność należy zachować również w przypadku kobiet w ciąży. Uważa się, że koronarografia u ciężarnych powinna być wykonywana jedynie w wyjątkowych sytuacjach.
Przed koronarografią konieczne jest wykonanie określonych badań. Zazwyczaj jest to EKG, ECHO serca, Holter EKG, test wysiłkowy, morfologia i badanie biochemiczne krwi. Należy pamiętać o tym, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, nawet tych bez recepty. Dzień przed badaniem należy zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu. Zaleca się spożycie minimum dwóch litrów płynów.
Na koronarografię należy zgłosić się na czczo. Konieczne jest zmycie lakieru z paznokci (zarówno u stóp, jak i rąk) oraz usunięcie ruchomego aparatu na zęby i protezy.
Jak już wspomnieliśmy, koronarografia jest inwazyjnym zabiegiem diagnostycznym, który może skutkować powikłaniami. Warto jednak pamiętać, że zdarzają się one stosunkowo rzadko. Szacuje się, że powikłania dotyczyć mogą zaledwie 2 proc. pacjentów.
Najczęściej dochodzi do takich powikłań jak: krwiaki w miejscu nakłucia, zakrzepy, zatory, niedokrwienie kończyny, zakażenie, zmiany na skórze i pokrzywki. W rzadkich przypadkach może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, arytmii, niewydolności krążenia, udaru mózgu i zawału serca.
Koronarografię wykonać można za darmo w ramach NFZ. Potrzebne jest do tego skierowanie od lekarza. Badanie można wykonać również prywatnie - odpłatnie. Cena zależy od wielu czynników, m.in. typu placówki i czasu hospitalizacji. Zabieg wykonany prywatnie może kosztować nawet kilka tys. zł.
Aleksandra Chruścielewska
Polecamy również:
Wybierz schody zamiast windy. Tak sprawdzisz, w jakim stanie jest twoje serce