Stan przedrzucawkowy podczas ciąży
Podczas prowadzenia ciąży lekarz ginekolog ocenia także wysokość ciśnienia tętniczego. Na każdej wizycie oprócz sprawdzenia wagi, sprawdza się też, czy nie występuje nadciśnienie lub niedociśnienie. W przypadku stwierdzenia po 20. tygodniu ciąży ciśnienia równego lub wyższego niż 140/90 mmHg, jest podejrzenie, że może to być stan przedrzucawkowy (preeklampsja, PE).
W celu stwierdzenia, czy to faktycznie jest stan przedrzucawkowy, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych badań. Bada się mocz ciężarnej pod kątem zawartości białka.
Jeżeli białko występuje w stężeniu większym lub równym 300 mg/dobę, to jest to potwierdzenie wystąpienia preeklampsji.
Stan przedrzucawkowy poprzedza rzucawkę, czyli napady drgawek, utraty przytomności. To zaś może spowodować przedwczesny poród.
Grozi też wystąpieniem zespołu HELLP (niewydolność nerek, uszkodzenie wątroby i mózgu, zgon matki, zgon płodu).
W przypadku stwierdzenia PE kobieta ciężarna jest przyjmowana na oddział szpitalny. Tam monitoruje się stan kobiety i płodu. Regularnie przeprowadza się badania krwi z uwzględnieniem morfologii i prób wątrobowych. Konieczna jest też kontrola czynności nerek oraz badanie moczu.
Prowadzi się leczenie obniżające ciśnienie podając leki doustne lub dożylne. Przy ciężkiej postaci stanu przedrzucawkowego podaje się siarczan magnezu, który ma zmniejszyć napady rzucawkowe.
W przypadku pogorszenia się stanu matki lub wystąpienia zagrożenia dla życia dziecka wywołuje się poród lub wykonuje cesarskie cięcie. W wielu przepadkach wiąże się to z urodzeniem wcześniaka.
