Odruchy niemowlęce. Reakcja noworodka na nowy świat
Niedoświadczeni rodzice często zastanawiają się, czy to, jak zachowuje się ich noworodek jest normalne, czy jest objawem wymagającym pilnej konsultacji z pediatrą. Dziecko, które dopiero przyszło na świat, wyposażone jest w odruchy związane z niewykształconym układem nerwowym ale również z instynktem przetrwania. Sprawdź, jakie reakcje u noworodka są prawidłowe i kiedy powinny zaniknąć.
Odruchy bezwarunkowe, które możemy zauważyć u każdego dziecka nowonarodzonego, są reakcją małego organizmu na nowe bodźce zewnętrzne. Po 9 miesiącach życia w łonie matki, dziecko mierzy się z koniecznością samodzielnego zaspokajania swoich podstawowych potrzeb, takich jak jedzenie czy oddychanie. Ocena występowania odruchów jest kluczowa tuż po narodzinach i dokonuje jej lekarz, by sprawdzić, czy układ nerwowy maluszka jest przygotowany do radzenia sobie poza organizmem matki.
Odruch szukania, inaczej odruch Rootinga, to pierwszy objaw, jaki zazwyczaj mama zauważa u swojego dziecka. Wystarczy dotknąć maluszka w policzek lub okolice ust, a noworodek odwróci głowę w tym samym kierunku otwierając buzię i wysuwając język. Odruch ten zauważyć można przy każdym kontakcie ust z jakimś materiałem: z pieluszką, kocykiem czy palcem rodzica. Odruch szukania pozwala dziecku odnajdywać pierś, by dziecko mogło zaspokoić głód. Nie zawsze otwieranie buzi oznacza jednak, że maluch jest głodny. Odruch ten jest bezwarunkowy i zanika około 3. miesiąca życia dziecka.
Jeśli przyłożymy palec do ust noworodka, ten zacznie go ssać. Odruch ten rozwija się już w łonie matki w okolicy 12. tygodnia ciąży, a około 17. tygodnia ciąży w badaniu USG można zobaczyć, jak dziecko ssie swoje paluszki. Odruch ssania odpowiada za nabycie najważniejszej umiejętności: jedzenia. Ssanie to nie tylko pobieranie pokarmu przez noworodka, ale również sposób na uspokojenie się - pomaga się wyciszyć i rozładować napięcie.
Polega na gwałtownym rozrzuceniu rąk i nóg przez malucha na boki, by po chwili przyciągnąć je z powrotem do ciała. Odruch ten inaczej nazywany jest odruchem obejmowania, ponieważ dziecko wygląda, jakby chciało objąć rodzica. Odruch Moro pojawia się w momencie, kiedy dziecko się czegoś przestraszy. Może być to reakcja na upadający przedmiot lub nawet czyjeś kichnięcie. Dziecko rozładowuje w ten sposób napięcie i stres, jaki pojawił się w wyniku bodźca zewnętrznego. Zanika w okolicach 6. miesiąca życia dziecka.
Kiedy połaskoczemy dziecko po wewnętrznej części stopy, zauważymy, że palce automatycznie się wyprostują. Jest to odwrotna reakcja na łaskotki niż u dorosłych. Jeśli odruch u dziecka nie zanika po ukończeniu 1. roku życia, wówczas traktowany jest jako stan patologiczny i może świadczyć o uszkodzeniu drogi korowo-rdzeniowej.
Odruch ten można zauważyć, kiedy palcem dotkniemy wewnętrznej części dłoni noworodka, a dziecko bardzo silnie ściśnie za nasz palec. Odruch ten stopniowo zanika od 3. miesiąca życia.
Ten odruch u dziecka pojawia się w okolicach 6. tygodnia życia i polega na tym, że gdy dziecko odwróci głowę w jedną stronę, po tej samej stronie podkurczy rękę i nogę, a po przeciwnej stronie - rozprostuje. Odruch szermierza zanika około 3-4 miesiąca życia dziecka.
Jeśli chwycimy noworodka pod pachami w pozycji pionowej, a jego stópki znajdą podparcie w postaci łózka czy podłogi, wówczas zacznie rytmicznie poruszać nogami, co przypomina próbę chodzenia. Odruch chodu pojawia się w czwartej dobie życia, a zanika do trzeciego miesiąca.
CZYTAJ TAKŻE:
Nieutulony płacz dziecka, czyli czym jest kolka niemowlęca
