Poziom bilirubiny u noworodka

Bilirubina to substancja o żółtym kolorze, która powstaje w efekcie rozpadu czerwonych ciałek krwi. Dokładniej - jest produktem metabolizmu hemu, który w tych ciałkach się znajduje. W osoczu krwi obecna jest tzw. bilirubina wolna oraz bilirubina sprzężona. 

Ten pierwszy typ powstaje z hemu po rozpadzie krwinek czerwonych. Następnie łączy się z białkami krwi. Wychwycona dalej przez komórki wątroby, sprzęga się w niej z kwasem glukuronowym zmieniając się w drugi typ (bilirubinę sprzężoną). 

Jeżeli ogólny poziom bilirubiny, która dalej wydalona jest do żółci zbyt się podniesie - oznacza to sytuację niebezpieczną. Ale jak się to ma do noworodka?

Normy bilirubiny dla noworodków są wyższe niż dla dorosłych. Jest to związane z tym, że jeszcze w życiu płodowym dziecko potrzebuje znacznie więcej krwinek czerwonych niż po urodzeniu. Inny jest też rodzaj zawartej w nich hemoglobiny. 

Po porodzie te krwinki czerwone w sporej liczbie się rozpadają się i dochodzi do wymiany rodzaju hemoglobiny. Efektem jest wzrost poziomu bilirubiny we krwi w 2.—3. dniu po urodzeniu. Stan ten określa się żółtaczką fizjologiczną i nie jest on niebezpieczny.

Jeżeli poziom bilirubiny wzrasta już w pierwszej dobie życia lub po okresie żółtaczki fizjologicznej albo wzrost ten przekracza przyjęte dla noworodków normy - wzbudza to na tyle niepokoju, by poddać dziecko badaniom. 

Zwykle żółtaczka u noworodka nie wywołuje negatywnych następstw. Neonatolodzy świetnie znają jej mechanizmy, stąd szybkie interwencje i dobre wyniki leczenia.