Depresja poporodowa to nie baby blues. Jak je odróżnić?

Depresja poporodowa to zespół objawów, które pojawiają się w ciągu sześciu miesięcy po porodzie. Szacuje się, że problem ten dotyczyć może nawet 15 proc. kobiet. Depresja poporodowa zazwyczaj nie trwa dłużej niż dziewięć miesięcy, jednak w niektórych przypadkach - zwłaszcza nieleczonych - utrzymywać się może znacznie dłużej. 

Warto głośno mówić o tej przypadłości. Wiele kobiet nie ma pojęcia o chorobie i niepotrzebnie obwinia się za nieodczuwanie radości z macierzyństwa czy brak zainteresowania dzieckiem. Kobiety muszą być świadome, że jest to niezależny od nich stan przejściowy. To bardzo ważne, ponieważ wiele kobiet z depresją wciąż mierzy się ze stereotypem "złej matki".

Jedną z możliwych przyczyn depresji poporodowej mogą być zmiany hormonalne, jakie następują w organizmie świeżo upieczonej mamy. Zdarza się, że depresję powodują również inne czynniki. To: duży stres związany z ciążą, ciąża z podwyższonym ryzykiem, strach o zdrowie dziecka, samotne macierzyństwo i zaburzenia lękowe. Istotną kwestią są również czynniki społeczno-ekonomiczne. Depresja poporodowa może pojawić się u kobiet, które straciły pracę lub nie mają wystarczających środków finansowych. 

Depresja poporodowa znacznie częściej występuje również u kobiet, u których już wcześniej pojawiły się epizody depresyjne.

Wiele objawów depresji poporodowej może przypominać symptomy zwykłej depresji. Dodatkową kwestią są jednak emocje związane z pojawieniem się na świecie dziecka.

Objawy depresji poporodowej:

•    uczucie zmęczenia,
•    senność,
•    uczucie smutku,
•    pojawienie się lęków,
•    negatywne myśli na swój temat,
•    poczucie winy,
•    poczucie beznadziejności,
•    pogorszenie koncentracji,
•    wycofanie się z kontaktów społecznych,
•    przygnębienie,
•    brak apetytu,
•    poczucie niskiej wartości,
•    brak zainteresowania dzieckiem,
•    brak radości z macierzyństwa,
•    zaburzony kontakt z dzieckiem.

U matki może pojawić się opisywany wyżej brak zainteresowania dzieckiem, jednak depresja poporodowa może mieć również inny przebieg. U niektórych kobiet pojawia się paniczny lęk i przewrażliwienie na punkcie niemowlaka. Skutkuje to ciągłym sprawdzaniem, czy z dzieckiem jest wszystko w porządku. Opisywana sytuacja dużo kosztuje matkę, dlatego w wielu przypadkach dochodzi do postrzegania dziecka jako kłopotu lub balastu.

U niektórych kobiet w przebiegu depresji poporodowej pojawić się mogą również myśli samobójcze lub chęć zrobienia dziecku krzywdy. W takim wypadku należy niezwłocznie poszukać pomocy u specjalisty.

Leczenie depresji poporodowej zależy od ogólnego stanu psychicznego pacjentki. W lżejszych przypadkach wystarczająca może być sama psychoterapia. W bardziej zaawansowanej depresji poporodowej konieczne może być włączenie leczenia farmakologicznego. 

Należy pamiętać, że każdy przypadek depresji jest indywidualny. O leczeniu powinni zdecydować doświadczeni specjaliści. Warto udać się do nich po pomoc.

Depresja poporodowa bardzo często określana jest terminem baby blues. Warto wiedzieć jednak, że są to dwa zupełnie inne stany. Baby blues nie jest depresją. To pewnego rodzaju smutek poporodowy, który może odczuwać nawet 80 proc. kobiet. Zazwyczaj pojawia się kilka dni po porodzie i trwa maksymalnie 2-3 tygodnie. 

Baby blues zwykle związany jest ze zmianami hormonalnymi oraz silnym stresem, jaki pojawia się po porodzie. Objawy baby blues to: zmęczenie, zmienność nastrojów, płaczliwość i uczucie smutku. U wielu mam pojawić się może również przytłoczenie nowymi obowiązkami i nieodnajdywanie się w nowej roli. 

Baby blues zazwyczaj mija samoistnie 2-3 tygodnie po porodzie. W przypadku przedłużających się objawów należy zgłosić się do specjalisty.

CZYTAJ TAKŻE: 

Objawy wczesnej ciąży. Czy test ciążowy może się mylić?

Kiedy mężczyzna choruje na depresję poporodową

Żona Rafała Maślaka podzieliła się intymnym wyznaniem. "Płakałam w ukryciu"