Ma złą sławę wybuchowego nerwusa. Ale też cechy, które imponują innym
Choleryka łatwo poznać po silnym charakterze. Bywa porywczy, dominujący i konfliktowy. Cechy te mogą być tak silne, że utrudniają utrzymywanie pozytywnych relacji z innymi i wielu choleryków decyduje się nawet na rozpoczęcie psychoterapii. Co jeszcze trzeba wiedzieć o tym kontrowersyjnym typie temperamentu? Poniżej znajdziesz najważniejsze informacje.
Choleryk to jeden z najbardziej kontrowersyjnych typów temperamentu, jakie opisał Hipokrates. Wydaje się, że ma równie dużo wad, co zalet, jednak zdecydowanie częściej mówi się o tych pierwszych.
Skąd właściwie wziął się "czarny PR" choleryka? Choleryk bardzo często nie zwraca uwagi na opinie oraz uczucia innych osób. Stosuje manipulacje i próbuje za wszelką cenę dojść do celu, nawet po trupach.
Choleryka trudno zranić. Jest pewną siebie osobą, która przekonana jest o własnej wartości. Mimo tego, łatwo wyprowadzić go z równowagi. Wtedy bywa porywczy, konfliktowy i niezdyscyplinowany. Choleryk to również typ temperamentu, któremu bardzo często przypisuje się cechy dyktatorskie.
Mimo licznych wad, cholerycy mają także sporo zalet. Są ekstrawertykami, którzy chętnie wchodzą w relacje, choć niezbyt bliskie, z innymi osobami. W zdecydowanej większości przypadków mają więc bardzo małe grono znajomych, jednak gdy się już zaprzyjaźnią, to są bardzo oddanymi przyjaciółmi, na których można polegać w trudnych chwilach.
Choleryków cechuje również duża samodzielność w działaniu, kreatywność oraz cierpliwość. Nie należy zapominać również o szczerości. Cholerycy są osobami, które bez owijania w bawełnę są w stanie powiedzieć prawdę prosto w oczy.
Cholerycy są perfekcjonistami i bardzo angażują się w codzienne obowiązki. Są odpowiedzialni, terminowi i chętni do przejmowania inicjatywy. W pracy poprowadzą nawet najtrudniejszy projekt i bez problemu zostaną na nadgodziny. Tego samego oczekują od swoich podwładnych i współpracowników i surowo to egzekwują. Ze względu na wybuchowy temperament, cholerycy są trudni w codziennej współpracy.
Mają tendencję do mobbingu i często nie sprawdzają się ani w pracy zespołowej, ani w zarządzaniu innymi osobami. W wielu przypadkach najlepszym rozwiązaniem dla choleryków jest prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej.