Zapalenie wątroby typu B wywołuje raka. Pierwszym objawem są bóle brzucha
Statystyki jednak szokują - szacuje się, że w Europie jedna na 50 osób jest zakażona wirusem HBV, który wywołuję wirusowe zapalenie wątroby typu B. Najbardziej zgubne jest to, że większość zakażeń przebiega bezobjawowo. Nasuwa się najważniejsze pytanie - czy WZW typu B można całkowicie wyleczyć? Jakie daje objawy i jakie niesie ze sobą ryzyko nosicielstwo HBV?
Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B) to choroba wywoływana przez wirusa HBV. Namnaża się on w komórkach wątroby i prowadzi zarówno do rozwoju ostrego, jak i przewlekłego zapalenia tego narządu. Ostra infekcja u 93% osób kończy się całkowitym wyleczeniem, jednak u 7% pacjentów przekształca się w przewlekłe zapalenie wątroby typu B, które grozi rozwojem marskości, niewydolnością tego narządu a nawet rozwojem raka wątroby.
Wirus wywołujący zapalenie wątroby typu B przenosi się z człowieka na człowieka jedynie poprzez kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi, w których w śladowych ilościach może pojawić się krew. Chorych na WZW typu B można więc śmiało odwiedzać w szpitalu i przebywać razem z nimi, bez obawy o zakażenie. Do zarażenia najczęściej dochodzi poprzez zakłucie skażonymi narzędziami, na które najbardziej narażone są osoby wykonujące zawody medyczne.
W grupie ryzyka są również osoby korzystające z usług studiów tatuażu czy gabinetów kosmetycznych, które nie przestrzegają odpowiednio zasad higieny. Możliwe jest również zarażenie się podczas kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia z osobą zarażoną, a także przeniesienie wirusa z chorującej matki na płód w trakcie ciąży. Obecnie dzięki dokładnym badaniom krwi dawców na obecność wirusa WZW typu B bardzo rzadko dochodzi do zakażenia po przetoczeniach krwi.
Może to wydawać się zaskakujące, ale aż 80% zakażeń WZW typu B przebiega bezobjawowo. U pozostałej części osób objawy choroby pojawiają się średnio po 70 - 80 dniach od zakażenia. Jest to tak zwane ostre zapalenie wątroby typu B, którego przebieg nie sposób przewidzieć - może być zarówno bezobjawowy, jak i bardzo ciężki, kończący się nierzadko zaawansowaną niewydolnością wątroby. Najczęściej jednak objawy są łagodne lub umiarkowanie nasilone.
Chorzy skarżą się na nudności, wymioty, bóle brzucha, mięśni i stawów. U dużej części chorych pojawia się również zażółcenie skóry (żółtaczka). Niestety u 2-5% chorych organizm nie radzi sobie wystarczająco dobrze ze zwalczaniem ostrej infekcji, co prowadzi do przejścia choroby w fazę przewlekłą. Przekształceniu ostrego WZW typu B w przewlekłe sprzyja łagodny przebieg ostrej infekcji, z mało nasilonymi objawami. U 15-45% osób z przewlekłym zapaleniem wątroby rozwija się marskość i niewydolność wątroby. Choroba zwiększa także ryzyko rozwoju raka wątroby.
Osobom z podejrzeniem wirusowego zapalenia wątroby typu B należy wykonać szereg różnych badań:
- pozwalających wykryć antygeny wirusa (HBsAg, HBeAg) i przeciwciała (anty-HBc, anty-HBe) we krwi;
- oceniających czynność wątroby (poziom enzymów wątrobowych - ALT, AST, GGTP, ALP we krwi, poziom bilirubiny we krwi);
- badania obrazowe - USG jamy brzusznej, elastografia w celu oceny zaawansowania marskości w przewlekłym zapaleniem wątroby typu B;
- biopsja wątroby - u pacjentów z przewlekłym WZW typu B z podejrzeniem marskości lub raka wątroby.
Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu B różni się znacznie w zależności od tego, czy jest to zakażenie ostre czy przewlekłe. Osobom z ostrym WZW typu B trzeba zapewnić odpoczynek i odpowiednie nawodnienie. Natomiast w przewlekłej chorobie stosuje się leki, które hamują namnażanie się wirusa. Przyjmuje się je przez wiele lat, u niektórych chorych terapia trwa do końca życia aby zapobiec nawrotom, które znacznie zwiększają ryzyko rozwoju marskości wątroby.
Ostre WZW typu B da się całkowicie wyleczyć, jednak przewlekła infekcja na chwilę obecną jest nieuleczalna. Długość życia chorych jest trudna do przewidzenia - zależy ona głównie od skuteczności leczenia i od tego, czy doszło do rozwoju marskości wątroby. Wiele osób przez długi czas, czasami wiele lat od rozpoznania, żyje bez jakichkolwiek objawów. Jednak gdy dojdzie do rozwoju marskości wątroby w ciągu 5 lat umiera aż 20 proc. chorych.
Najskuteczniejszą metodą zapobiegania rozwojowi zapalenia wątroby typu B od wielu lat pozostają szczepienia. Jeżeli podejrzewasz, że mogłeś ulec zarażeniu (np. zakłułeś się igłą niewiadomego pochodzenia) nie zwlekaj - jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem. W takiej sytuacji ryzyko rozwoju infekcji można zmniejszyć, podając profilaktykę poekspozycyjną w postaci szczepienia lub swoistych immunoglobulin. Jeśli ktoś z twojej rodziny choruje, warto zastosować dodatkowe środki ostrożności - nie korzystaj ze szczoteczki do zębów i maszynek do golenia chorego. Mogą się na nich utrzymywać śladowe ilości zakażonej krwi np. z krwawiących dziąseł czy zacięć podczas golenia.
CZYTAJ TAKŻE:
