Rzeżączka jest podstępna - może przebiegać bezobjawowo
Z danych WHO wynika, że codziennie na świecie dochodzi do ok. miliona zakażeń przenoszonych drogą płciową. Jedną z chorób, którą można zarazić się przez kontakty seksualne, jest rzeżączka. Choroba ta jest niebezpieczna szczególnie dla kobiet - może przebiegać u nich bezobjawowo, niezauważenie się rozwijać, a nieleczona może prowadzić m.in. do bezpłodności. Jakie są objawy i konsekwencje rzeżączki? Jak można uchronić się przed zakażeniem?
Rzeżączka, znana także jako tryper lub wiewiór, to choroba wywoływana przez bakterię - dwoinkę rzeżączki (gnokoka). Zalicza się ją do kręgu chorób przenoszonych drogą płciową. Może być również przekazywana z zakażonej matki na dziecko. Mimo że występuje u obu płci, częściej jest rozpoznawana u mężczyzn, ponieważ wywołuje u nich trudniejsze do przeoczenia objawy, przez co panowie częściej zgłaszają się do lekarza.
Jak już zostało wspomniane, do zakażenia dochodzi najczęściej przez kontakty seksualne (w tym oralne i analne), należy jednak podkreślić, że istnieją przypadki zakażenia przez używanie tych samych ręczników, korzystanie z publicznych toalet czy z gąbki i mydła, którymi wcześniej posługiwała się osoba zainfekowana.
Najczęściej zakażenia występują wśród osób młodych w wieku 25-34 lat (ponad 37 proc. wszystkich zgłoszonych przypadków) i w grupie nastolatków 15-24 lat (36 proc. przypadków).
Objawy rzeżączki są różne, zależą od płci pacjenta.
U mężczyzn okres od zakażenia do wystąpienia objawów wynosi od trzech do 14 dni. Najbardziej charakterystycznym symptomem rzeżączki jest u nich ropny wyciek z cewki moczowej, a także ból i pieczenie podczas oddawania moczu. Nieleczone zakażenie może prowadzić do zapalenia najądrzy lub zapalenia gruczołu krokowego oraz niepłodności.
U ponad połowy zakażonych kobiet choroba przebiega bezobjawowo. Z tego powodu zwykle jest wykrywana przypadkowo podczas kontrolnej wizyty u ginekologa. To kolejny przykład potwierdzający, jak ważne są regularne badania. Kobiety dotknięte rzeżączką objawową zmagają się z: zaburzeniami cyklu menstruacyjnego, zbyt obfitymi miesiączkami i upławami.
Nieleczona rzeżączka u kobiet prowadzi do stanów zapalnych błony śluzowej narządów układu rozrodczego. Z kolei przewlekłe zapalenie przydatków może być przyczyną bezpłodności i ciąży pozamacicznej.
Zakażenie gnokokiem u dzieci prowadzi do zapalenia spojówek, które, w przypadku niepodjęcia odpowiedniego leczenia, może być powodem uszkodzenia nerwu wzrokowego. U starszych dzieci wykrycie rzeżączki najczęściej wskazuje na to, że padły one ofiarą molestowania seksualnego.
Dobrą wiadomością dla osób zmagających się z zakażeniem rzeżączką jest to, że chorobę można z powodzeniem leczyć. W farmakoterapii stosuje się antybiotyki - najczęściej z grupy penicylin. Bardzo ważne jest badanie i leczenie partnerów seksualnych osób zakażonych.
W uniknięciu zakażenia niezmiernie ważną rolę odgrywają profilaktyka i edukacja seksualna.
W prewencji zachorowania na choroby przenoszone drogą płciową istotne jest stosowanie prezerwatyw, szczególnie w trakcie kontaktów z osobami innymi niż stały partner. Unikać należy także używania ręczników obcych osób i siadania bezpośrednio na desce klozetowej w toaletach w miejscach publicznych.
Jeżeli podejrzewasz u siebie zakażenie, nie wstydź się zgłosić po pomoc lekarską. Pamiętaj, że przyjmie cię profesjonalista, który poprzez dobór odpowiedniego leczenia pomoże ci uporać się z chorobą. Znaczącą rolę odgrywa także leczenie partnerów seksualnych osób zakażonych - może to zahamować rozprzestrzenianie się bakterii.
CZYTAJ TAKŻE:
Ból podczas współżycia. Jakie są przyczyny?
