Wstydliwy problem nasila się po 40. roku życia. Ujawnia się w sypialni
Choć zaburzenia erekcji dotyczą co piątego mężczyzny po 40. roku życia i ponad połowy mężczyzn po 70. roku życia, wciąż są dla wielu tematem tabu. A problem ten potrafi skutecznie obniżyć samoocenę u mężczyzn, czasem nawet prowadząc do rozwoju depresji. Jeśli więc problemy z osiągnięciem lub utrzymaniem wzwodu wystąpią, warto dokładnie przyjrzeć się, co mogło je wywołać. Problemy z erekcją to często pierwszy objaw poważnej choroby. Zbadaj się, nim weźmiesz Viagrę!
Niestety zaburzenia erekcji bardzo często są wynikiem naszego niezdrowego trybu życia. Ciągły stres, siedząca praca, życie w biegu i niezdrowa dieta same w sobie mogą być przyczyną tego problemu. Dodatkowo zwiększają one ryzyko rozwoju chorób cywilizacyjnych - cukrzycy, miażdżycy, chorób serca czy udaru mózgu. A idą one bardzo często w parze z zaburzeniami erekcji. Warto więc w miarę możliwości zadbać o swoje ciało i umysł, w miarę możliwości zmniejszyć ilość doświadczanego na co dzień stresu oraz zadbać o właściwe odżywianie.
Problemy z erekcją mogą być również działaniem niepożądanym leków stosowanych w terapii licznych chorób. Są to m.in. środki antydepresyjne (np. sertalina, fluoksetyna, imipramina) i inne neuroleptyki (np. benzodiazepiny, chloropromazyna). Mogą je wywoływać także leki przeciwhistaminowe starszej generacji (np. hydroksyzyna, difenhydramina, prometazyna) i leki obniżające ciśnienie krwi (np. beta-blokery, blokery kanału wapniowego czy leki moczopędne). Do rzadziej stosowanych leków, mogących być przyczyną zaburzeń erekcji, zalicza się:
- leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (np. lewodopa, bromokryptyna);
- chemioterapeutyki stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych;
- leki stosowane w leczeniu łagodnego przerostu prostaty (np. finasteryd);
- opioidowe leki przeciwbólowe (np. morfina, kodeina, metadon, oksykodon);
- inne leki (np. atropina, ranitydyna, sumatryptan, pseudoefedryna, digoksyna).
Czytaj także: Jak działa Viagra i kto może ją zażywać?
Choroby układu krążenia często idą w parze z zaburzeniami erekcji. Według badania opublikowanego w Journal of the American College of Cardiology, problemy ze wzwodem mogą być ich pierwszym sygnałem ostrzegawczym. Okazało się, że mężczyźni z zaburzeniami erekcji mieli o 48 proc. zwiększone ryzyko zachorowania na wszystkie choroby układu krążenia. Co więcej, stwierdzono u nich o 46 proc. większe ryzyko choroby wieńcowej, o 35 proc. większe ryzyko udaru mózgu, i ogólne ryzyko zgonu większe o niemal 20 proc.
Nie oznacza to oczywiście, że na te choroby zapadają wszyscy mężczyźni z zaburzeniami erekcji. Jest to jednak istotny czynnik ryzyka i powinni oni regularnie poddawać się badaniom kontrolnym, takim jak badania poziomu glukozy i cholesterolu we krwi czy pomiary ciśnienia tętniczego.
Zaburzenia erekcji mogą być również efektem nieprawidłowości w gospodarce hormonalnej. Stany takie jak niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemia, cukrzyca czy niedobór testosteronu mogą przyczyniać się do problemów zarówno z zapoczątkowaniem erekcji, jej utrzymaniem i ejakulacją.
Zbyt wysoki poziom cukru we krwi ma toksyczny wpływ na komórki wyściełające nasze naczynia krwionośne. Sprzyja nadmiernej produkcji wolnych rodników, indukuje stan zapalny, co prowadzi do dysfunkcji śródbłonka naczyniowego i znacznie przyspiesza rozwój miażdżycy. Najbardziej znanymi tego efektami są m.in. neuropatia i retinopatia cukrzycowa czy cukrzycowa choroba nerek. Jednak zmiany naczyniowe mogą objąć wszystkie naczynia w organizmie, w tym te dostarczające krew do prącia. W takiej sytuacji może dojść do pojawienia się problemów z erekcją. Szacuje się, że dotyczy on ponad połowy mężczyzn z cukrzycą, z czego około ⅔ to pacjenci z cukrzycą typu 2.
Schorzenia neurologiczne są rzadką, jednak możliwą przyczyną problemów z erekcją. Mogą wynikać nie tylko z wpływu choroby na organizm, ale również być efektem ubocznym przyjmowanych leków. Na problemy z erekcją skarżą się pacjenci z m.in. chorobą Parkinsona, stwardnieniem rozsianym, padaczką, chorobą Huntingtona czy guzami mózgu. Mogą one również wystąpić u pacjentów z otępieniem bądź po przebytych udarach.
Szacuje się, że prawie 70 proc. mężczyzn z przewlekłą chorobą nerek doświadcza zaburzeń erekcji. Oba problemy mają często podobne przyczyny (psychologiczne, neurologiczne, naczyniowe, endokrynologiczne i inne), dlatego tak często idą ze sobą w parze. Problemy z erekcją występują częściej u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością nerek, jednak mogą pojawić się praktycznie na każdym etapie choroby.
Niestety przebycie infekcji nowym koronawirusem Sars-CoV-2 zwiększa ryzyko pojawienia się zaburzeń erekcji. Istnieją doniesienia, że wirus może mieć zdolność do infekcji jąder i zaburzania w nich procesu produkcji składników nasienia, w tym plemników. Dodatkowo u tych pacjentów stwierdzano również liczne zaburzenia hormonalne. W jednym z badań, w którym wzięło udział 45 mężczyzn z Niemiec, aż 68 proc. z nich miało obniżony poziom testosteronu po przebytej infekcji. Stwierdzano także nieprawidłowe stężenia dihydrotestosteronu, progesteronu, prolaktyny, estrogenów, hormonu luteinizującego i folikulotropowego.
CZYTAJ TAKŻE:
Ten nowotwór u mężczyzn może mieć związek z ilością orgazmów
