Zaburzenia rytmu serca według częstości akcji serca
Zaburzenia rytmu serca (arytmia) charakteryzują się niemiarowością bicia serca. Czyli jest to stan, w którym występują nieregularne skurcze mięśnia sercowego. Prawidłowy rytm serca mieści się w granicach 60-100 uderzeń na minutę, a w przypadku sytuacji poza normą mamy do czynienia z tachykardią i bradykardią.
Z tachykardią spotykamy się, gdy serce bije zbyt szybko, na poziomie powyżej 100 uderzeń na minutę. Zdarza się tak podczas nadmiernego wysiłku fizycznego oraz silnego stresu.
Może też być objawem jednostki chorobowej. Występuje przy gorączce, ale także przy nadczynności tarczycy, chorobach serca, wstrząsie anafilaktycznym i niewydolności oddechowej.
W przypadku gdy serce zwalnia do poziomu poniżej 60 uderzeń na minutę, mamy do czynienia z bradykardią. Jest to często stan niewymagający żadnego leczenia, jeśli nie powoduje utraty przytomności i innych dolegliwości.
Jednak patologiczna bradykardia może stanowić duże zagrożenie dla życia człowieka. Tego typu zaburzenia rytmu serca występują czasem przy zawale,
w zespole bezdechu sennego, niedoczynności tarczycy i przy hiperkaliemii, ale też mogą mieć na nie wpływ niektóre leki (beta-blokery). Dlatego muszą być zawsze dodatkowo zdiagnozowane.
Zaburzenia rytmu serca wykrywa się wstępnie przy pomocy stetoskopu i badania tętna obwodowego. Ale podstawowym i koniecznym badaniem jest elektrokardiogram. Dopiero zapis EKG może dokładniej pokazać stany patologiczne.
