Achalazja – występowanie, przyczyny i leczenie
U chorego, który cierpi na achalazję, funkcja przełyku jest upośledzona. Powstają problemy z rozkurczem jego dolnego zwieracza, a trzon przełyku nie pracuje prawidłowo. Powoduje to długie przebywanie pokarmu w przełyku.
Achalazja występuje u obydwu płci w równym nasileniu. Pojawia się w średnim wieku - najczęściej po trzydziestych urodzinach. Na tę chorobę chorują także dzieci, jednak w takim przypadku nosi ona nazwę zespołu Allgrove'a.
Lekarze nie wiedzą dokładnie, dlaczego pojawia się achalazja. Za przyczyny tej choroby podaje się reakcję autoimmunologiczną, zakażenie organizmu lub narażenie na niekorzystne czynniki zewnętrzne.
Najbardziej prawdopodobna jest nieprawidłowa reakcja organizmu, gdyż komórki nerwowe przełyku w achalazji uszkadzane są przez komórki odpowiadające za naszą odporność.
Pierwszym symptomem achalazji jest utrudnione połykanie. Na początku chory nie może połykać pokarmów stałych, a z biegiem czasu także płynnych.
Może pojawić się także refluks i objawy podobne do choroby wrzodowej. Pośrednie oznaki achalazji to wychudzenie organizmu, spowodowane problemami z jedzeniem.
Chory ma problem z błoną śluzową przełyku, a następnie przełyk staje się zwężony. Achalazja jest powiązana z częstszym występowaniem nowotworów.
W mało zaawansowanym stadium choroby należy unikać pokarmów, których przełykanie jest trudne. Jeśli to nie pomaga i problem achalazji się nasila, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu poszerzenia przełyku lub kardiomiotomii.
Niestety, ale przełyk ma tendencje do zwężania się, dlatego też zabiegi trzeba powtarzać co kilka lat. Choroba ma charakter przewlekły.
