Czym jest sarkoidoza?

​Nasz organizm posiada wiele mechanizmów, które służą jego obronie. Czasem jednak dochodzi do sytuacji, w której ci naturalni obrońcy zamiast dalej pełnić rolę sprzymierzeńców atakują własny organizm. Sarkoidoza jest taką chorobą autoagresywną i niestety, może pojawić się już u dzieci.

​Nasz organizm posiada wiele mechanizmów, które służą jego obronie. Czasem jednak dochodzi do sytuacji, w której ci naturalni obrońcy zamiast dalej pełnić rolę sprzymierzeńców atakują własny organizm. Sarkoidoza jest taką chorobą autoagresywną i niestety, może pojawić się już u dzieci.

Autoagresja przy sarkoidozie - miejsca występowania

W przypadku sarkoidozy komórki układu odpornościowego zaczynają się gromadzić w formie ziarniny w płucach i innych narządach. Aż 70 proc. wszystkich przypadków w Polsce to sarkoidoza płuc. 

Niemniej uznawanie jej za tylko chorobę płuc jest popełnianym zbyt często błędem - sarkoidoza może zaatakować również węzły chłonne wnęk płucnych, śródpiersie, narząd wzroku, skórę śledzionę, wątrobę oraz nerki.

Kto choruję na sarkoidozę?

Najczęściej sarkoidoza atakuje osoby pomiędzy 25. a 34. rokiem życia. I częściej zapadają na nią kobiety, u których objawić się może z największym prawdopodobieństwem pomiędzy latami 50-60. 

Reklama

Z racji zaś, że u wielu chorych przebiega bezobjawowo, bywa że wykrywa się ją przypadkowo podczas radiologicznych badań kontrolnych. Ale zdarza się też, że nigdy nie zostaje wykryta i dlatego ciężko ustalić rzeczywistą częstotliwość występowania tej choroby.

Przyczyny sarkoidozy

Mimo iż znana jest od przeszło wieku, tak naprawdę nie wiadomo, jakie są przyczyny sarkoidozy. Wiadomo na pewno, że nie jest zaraźliwa. Przyjmuje się również, że nie jest również dziedziczna. 

Snuje się oczywiście różne hipotezy ma temat znaczenia czynników genetycznych, mikrobiologicznych czy autoimmunologicznych. Ale jasnej odpowiedzi o przyczyny wystąpienia sarkoidozy na razie brak. 

Czy bać się sarkoidozy?

Statystyki są uspokajające - 75% przypadków ma finał optymistyczny, często w ogóle nie wymaga leczenia. Niemniej po zdiagnozowaniu opieka lekarska jest konieczna. Zaniedbane powikłania mogą być niebezpieczne!

 

INTERIA.PL

W serwisie zdrowie.interia.pl dokładamy wszelkich starań, by przekazywać wyłącznie sprawdzone, rzetelne informacje o objawach i profilaktyce chorób, bo wierzymy, że świadomość i wiedza w tym zakresie pomogą dłużej utrzymać dobre zdrowie.
Niniejszy artykuł nie jest jednak poradą lekarską i nie może zastąpić diagnostyki i konsultacji z lekarzem lub specjalistą.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL