Laparoskopia przy endometriozie
Laparoskopia to metoda, dzięki której bez otwierania brzucha leczy się i diagnozuje chorych. Możliwe jest to dzięki miniaturyzacji narzędzi oraz możliwości przekazu obrazu z wnętrza jamy brzusznej na ekran monitora. W ten sposób technika przyczyniła się do zmniejszenia inwazyjności działań chirurgów i umożliwiła przełom w sposobie operowania.
Mniejsza rana sprzyja niewątpliwie poczuciu komfortu. Rany goją się szybciej, okres przebywania w szpitalu skraca się. Przy laparoskopii zmniejsza się również ryzyko infekcji i powikłań pooperacyjnych. Dolegliwości bólowe, a w związku z nimi przyjmowanie środków przeciwbólowych również jest mniejsze.
Następuje szybka rekonwalescencja, blizny po operacji laparoskopowej są niewielkie. Poza tym laparoskopia odgrywa znaczącą rolę w diagnostyce.
A jednak laparoskopia ma i przeciwników. Często po tym właśnie sposobie operowania chorzy lekceważą swój stan uznając, że mieli tylko drobny zabieg. Powikłania występują tu również, tak samo jak przy tradycyjnej operacji.
Laparoskopia wiąże się również z pewnymi dyskomfortami. Bóle ramion, mdłości, poczucie ogólnego rozbicia, bóle i opuchnięcie podbrzusza, możliwość bardzo bolesnego pierwszego miesiączkowania po zabiegu - wszystkie te objawy mogą pojawić się po laparoskopii w przypadku endometriozy.
