Objawy i leczenie zarażenia wirusem bostońskim
Wirus bostoński najczęściej atakuje dziecko, nim skończy ono sześć lat. Choroba zwana jest też "zespołem dłoni, stóp i ust" lub "zakażeniem coxsackie" (ta druga nazwa pochodzi od dokładnej nazwy wirusa bostońskiego właśnie) i wywoływana jest przez jeden z enterowirusów.
Nazwa choroby pochodzi od nazwy miasta, w którym zanotowano jej pierwszą znaną epidemię. Wirus bostoński przedostaje się do organizmu drogą kropelkową lub pokarmową.
Choroba objawiają się wysypką i sporadycznie zagraża powikłaniami. Oczywiście, jak w przypadku większości tego typu chorób, wirusa bostońskiego powinny unikać kobiety w ciąży, u których może on wywołać poronienie bądź uszkodzenia płodu.
W wyjątkowych wypadkach zdarzało się, że wirus bostoński wiązał się z naprawdę groźnymi powikłaniami, takimi jak zapalenie mięśnia sercowego, opon mózgowo-rdzeniowych czy krwotoczne zapalenie spojówek. Poza tym możliwe jest, że wirusowi bostońskiemu towarzyszą dolegliwości układu oddechowego przypominające grypę, bóle brzucha powiązane z nudnościami i biegunką.
Wysypka w postaci czerwonych pęcherzyków, czasem bolesnych, zlokalizowanych na dłoniach, stopach i we wnętrzu jamy ustnej (stąd określanie wirusa bostońskiego jako choroby dłoni, stóp i ust), czasem występująca też na pośladkach, możliwe zapalenie gardła oraz gorączka - oto typowe objawy wirusa bostońskiego.
Poza objawowym, inne leczenie wirusa bostońskiego nie jest konieczne. Objawy choroby występują bowiem 7-10 dni, po czym ustępują same.
