Objawy i postępowanie w przypadku hipotermii
Hipotermia to zbyt szybkie ochładzanie organizmu w stosunku do jego zdolności wytwarzania ciepła. Określana jest jako spadek temperatury "głębokiej" ciała poniżej 35 st. C. Poniżej 32 st. C występują senność, apatia, śpiączka. Poniżej 25 st. C - śmierć.
Hipotermia może nastąpić z przyczyn zewnętrznych i wewnętrznych. Pierwsze mogą wynikać np. ze zbyt niskiej temperatury otoczenia. Gdy organizm jest wystawiany na zbyt długie jej oddziaływanie - dochodzi do stanu określanego jako patologiczny.
Inną przyczyną jest alkohol, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, dając krótkotrwałe uczucie ciepła, ale jednocześnie niszczy naturalny mechanizm termoregulacyjny organizmu i przyspiesza utratę ciepła. Stąd częste przypadki śmiertelnych przemarznięć osób nietrzeźwych przebywających poza ogrzanymi pomieszczeniami w warunkach zimowych. Podobnie działają niektóre leki nasenne lub uspokajające, niedobory snu czy pożywienia.
Przyczyny wewnętrzne organizmu to np. niedokrwistość. Należy też pamiętać, że na hipotermię bardziej podatne są osoby starsze oraz dzieci.
Będą one różne, w zależności od jej stopnia. Na jej najłagodniejszym poziomie będą dreszcze, zimność kończyn, zawroty głowy, dezorientacja i niepokój. W skrajnej hipotermii - nastąpi utrata świadomości, zwolnienie akcji serca, zmiana koloru skóry na sinozielony, brak reakcji źrenic na światło.
Krwinki zlepiają się tworząc skrzepy, które powodują mikrokatory, woda tkankowa w postaci kryształków lodu rozbija komórki - tkanki obumierają i powstaje martwica.
W hipotermii u noworodków nie występują dreszcze i można przeoczyć niebezpieczeństwo. Uwaga zatem ospałość i zimne kończyny maluchów - kontrolujmy sytuację!
Każdy rodzaj hipotermii leczymy stopniowo!
