Przepuklina - grozi pracującym fizycznie?

Przepuklina brzuszna to stan, w którym mamy do czynienia z przemieszczeniem narządu (najczęściej fragmentu jelit) poza jego właściwe położenie, czyli jamę brzuszną. Szacuje się, że problem przepukliny dotyczyć może nawet 20 proc. populacji. Schorzenie to najczęściej rozpoznawane jest u pacjentów, którzy wykonują prace fizyczne wymagające podnoszenia ciężkich przedmiotów. Inne przyczyny to sytuacje, które doprowadzają do zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej. Chodzi m.in. o ciążę, zaparcia, przewlekły kaszel i otyłość. Zdarza się również, że przepuklina powstać może w wyniku urazu lub wypadku.

Główna klasyfikacja przepuklin to podział schorzenia na przepuklinę zewnętrzną (przepuklina występuje pod skórą) i wewnętrzną (przepuklina występuje w sąsiednich jamach ciała). To jednak nie jedyny podział.

Ze względu na miejsce występowania wyróżnić można z kolei:

•    przepuklinę pachwinową - to najczęstszy rodzaj przepukliny, który stanowi nawet 75 proc. wszystkich przepuklin,
•    przepuklinę udowa - stanowi około 12 proc. wszystkich przepuklin,
•    przepuklinę pępkową - stanowi około 11 proc. wszystkich przepuklin,
•    przepuklinę kresy białej - stosunkowo rzadka, występuje pomiędzy mostkiem a spojeniem łonowym, 
•    przepuklinę w bliźnie pooperacyjnej - występuje w miejscu gojenia się rany.

Objawy przepukliny zależą przede wszystkim od jej miejsca występowania. Wśród możliwych dolegliwości pojawić się mogą takie objawy jak:

•    miękki guz w miejscu występowania przepukliny lub guz powstający z powodu wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej (np. w trakcie zaparć),
•    ból brzucha,
•    ból w klatce piersiowej,
•    zgaga,
•    częste odbijanie,
•    kaszel, nudności,
•    wymioty,
•    problemy z wypróżnianiem,
•    ból podczas wysiłku fizycznego,
•    ból podczas kaszlu lub śmiechu.

Diagnostyka przepukliny opiera się przede wszystkim na badaniu fizykalnym oraz USG, tomografii komputerowej i rezonansie magnetycznym. Metoda leczenia zależy od wielu czynników, m.in. rodzaju przepukliny oraz wieku i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. W przypadku dzieci, przepuklina pępkowa bardzo często ustępuje samoistnie. 

U dorosłych często konieczna jest operacja chirurgiczna, która ma na celu przywrócenie narządów na właściwe miejsce i zlikwidowanie ubytku w ścianie jamy brzusznej. Obecnie najpopularniejszą metodą leczenia chirurgicznego jest laparoskopia. Operacja przy użyciu laparoskopu pozwala ograniczyć ewentualne powikłania oraz, co ważne, sprawia, że pacjent znacznie szybciej wraca do zdrowia.

W przypadku przeciwwskazań do operacji stosuje się leczenie zachowawcze. Opiera się ono m.in. na ograniczeniu wysiłku fizycznego pacjenta czy zmniejszeniu jego wagi.

W przypadku podejrzenia przepukliny należy bezwzględnie zgłosić się do lekarza, który wykona konieczne badania i zaproponuje dalsze leczenie. Nieleczona przepuklina nie tylko znacząco obniża komfort pacjenta, ale może także doprowadzić do takich dolegliwości jak np. stany zapalne (np. otrzewnej) i powstawanie zrostów. Dużym zagrożeniem jest również uwięźnięcie jelita, które uważane jest za stan bezpośredniego zagrożenia życia. 

Zobacz także:

Srebrzyca - choroba niebieskiej skóry

Refluks żołądkowo-przełykowy. Choroba, która wyklucza z normalnego życia