Żółtaczka - fakty i mity
Powszechnie uznaje się żółtaczkę za chorobę, choć tak naprawdę to błąd. Chorobą jest wirusowe zapalenie wątroby typu C, żółtaczka zaś tylko jego objawem, który może występować też w wielu innych chorobach.
Żółtaczka objawia się charakterystycznym żółtym zabarwieniem skóry, białkówek oraz błon śluzowych, które wywołane jest odkładaniem się w tkankach nadmiaru bilirubiny. Najszybciej żółtaczka objawia się na twardówkach oczu i błonie śluzowej jamy ustnej.
Wywołująca zabarwienie bilirubina jest fizjologicznym żółtym barwnikiem, który stanowi produkt degradacji hemoglobiny zawartej w zużytych krwinkach czerwonych oraz niektórych białek.
Przy żółtaczce występuje trzykrotne przekroczenie dopuszczalnego poziomu żółtego barwnika. Równolegle do zmian barwy na ciele, zmienia się zabarwienie moczu, który staje się ciemnopiwny oraz stolca, który staje się nieco odbarwiony.
Żółtaczkę mylnie kojarzy się wyłącznie z upośledzeniem sprawności wątroby. Rzeczywiście, jest ona typowym objawem zapalenia lub toksycznego uszkodzenia miąższu wątroby. Ale występuje też przy czynnościowo sprawnej wątrobie i z tego powodu oprócz żółtaczki wątrobowej wyróżnia się jej osobne typy: żółtaczkę przedwątrobową oraz pozawątrobową, zwaną mechaniczną, która jest częsta tuż po narodzinach. Typy żółtaczki rozpoznaje się na podstawie badań zachowania się barwników żółciowych we krwi, kale i moczu.
