Wylew krwi do oka może świadczyć o chorobie
Wylew krwi do oka, czyli tzw. wylew podspojówkowy, często bardzo szybko skłania pacjenta do poszukiwania pomocy medycznej. Nic w tym dziwnego - intensywna czerwień wynaczynionej krwi na powierzchni oka potrafi mocno zaniepokoić nawet największych twardzieli. Jakie są przyczyny i objawy wylewu krwi do oka? Czy może on być niebezpieczny?
Bezpośrednią przyczyną powstania podspojówkowego wylewu krwi jest pęknięcie drobnych naczyń spojówki. Objaw ten sam w sobie nie jest groźny dla oka, jednak może świadczyć o występowaniu niewykrytego nadciśnienia tętniczego bądź miażdżycy, w szczególności, jeżeli jego pojawienie się nie było poprzedzone intensywnym wysiłkiem fizycznym lub urazem. Wysokie ciśnienie i osłabienie ściany naczyń przez blaszki miażdżycowe sprzyjają pękaniu naczynek.
Nierzadko do wylewu dochodzi również w przebiegu nieleczonej cukrzycy, chorób wątroby i zaburzeń krzepnięcia krwi. Z tego powodu okulista lub lekarz rodzinny, do którego pacjent w pierwszej kolejności się zgłosił, zwykle zaleci konsultację internistyczną w celu diagnostyki w kierunku występowania chorób współistniejących.
Wylew krwi do oka oczywiście nie zawsze świadczy o występowaniu niewykrytych stanów chorobowych. Może się pojawić pod wpływem intensywnego pocierania oka, nieprawidłowego dobrania soczewek kontaktowych czy ich zbyt długiego noszenia. Sprzyja mu także wzrost ciśnienia podczas intensywnego wysiłku, śmiechu czy kaszlu.
Zwiększone ryzyko wylewu podspojówkowego występuje również u pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe takie jak kwas acetylosalicylowy, heparyna niefrakcjonowana czy acenokumarol.
Najbardziej widocznym i oczywistym objawem wylewu podspojówkowego, zarówno dla pacjenta, jak i lekarza, jest żywoczerwone zabarwienie białkówki oka. Może on obejmować całą powierzchnię twardówki lub jedynie jej ograniczony obszar. W drugim przypadku zaczerwienienie zwykle ma wyraźne granice, co odróżnia wylew podspojówkowy od zapalenia spojówek, gdzie jest ono równomierne i rozłożone na całą powierzchnię białka oka.
Wylew różni się również brakiem obrzęku powiek, bólu i ropnej wydzieliny. Dodatkowo spojówka może być lekko uniesiona pod wpływem nagromadzonej pod nią krwi.
Wylew podspojówkowy najczęściej nie wywołuje zaburzeń widzenia, jednak u niewielkiego odsetka pacjentów mogą pojawić się przemijające mroczki przed oczami.
Wylew podspojówkowy zazwyczaj ulega samoistnemu wchłonięciu w ciągu kilku dni. Maksymalnie ten proces trwa do dwóch tygodni. Ze względu na to, że oko w tym czasie jest miejscowo osłabione, w niektórych przypadkach może być konieczne stosowanie kropli przeciwzapalnych. Gojenie można dodatkowo wspomagać okładami ze świetlika lub zielonej herbaty.
Przebyty wylew nie wpływa na długoterminową jakość wzroku i po jego ustąpieniu dochodzi do całkowitego powrotu do zdrowia. Jeżeli po kilku dniach od wylewu nie nastąpiła poprawa i nie uległ on wchłonięciu lub po pewnym czasie pojawił się on ponownie, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza na dalszą diagnostykę.
Ciało szkliste jest galaretowatą substancją, która wypełnia tylną część gałki ocznej. Nadaje jej kształt i chroni siatkówkę. Czasami może dojść do wylewu w obrębie tej struktury, najczęściej w wyniku urazów gałki ocznej i zaawansowanej retinopatii cukrzycowej. Do innych przyczyn należą zakrzepy żyły środkowej siatkówki i anemia sierpowata.
W przeciwieństwie do wylewu podspojówkowego wylew do ciała szklistego może spowodować nagłą utratę wzroku, uogólnione przymglenie widzenia i zaburzenia widzenia pod postacią mętów, które poruszają się i falują przy ruchach gałki ocznej. Część krwotoków ulega samoistnej resorpcji, jednak w niektórych przypadkach, aby poprawić jakość widzenia, może być konieczny zabieg chirurgiczny.
Czytaj również:
Przekrwione oczy. Co to może oznaczać?
