Podwyższone i niskie OB. O czym może świadczyć taki wynik?
OB - odczyn Biernackiego - jest jednym z podstawowych badań laboratoryjnych, które zazwyczaj wykonuje się równocześnie z morfologią krwi. Daje odpowiedź na pytanie, z jaką szybkością opadają czerwone krwinki w niekrzepnącej krwi w ciągu godziny. Wynik może świadczyć o tym, że w organizmie pacjenta toczy się proces zapalny. Jeśli nie ma wskazań do częstszego sprawdzania tego parametru, badanie to powinniśmy wykonywać przynajmniej raz w roku. Właśnie odebrałeś wyniki z laboratorium i jeszcze nie skonsultowałeś ich z lekarzem? OB jest niskie, a może podwyższone? Sprawdź, co to może oznaczać.
OB jest badaniem szeroko stosowanym w diagnostyce wielu chorób, dlatego warto regularnie - przynajmniej raz w roku - sprawdzać, czy wartość tego wskaźnika utrzymuje się w normie. Możesz wykonać to badanie prywatnie, płacąc ok. 10-15 zł, lub zgłosić się do lekarza po skierowanie. Sam specjalista może zlecić pomiar odczynu Biernackiego w przypadku podejrzenia schorzeń o charakterze zapalnym, reumatycznym, autoimmunologicznym, hematologicznym, nowotworowym, a także w przypadku podejrzenia problemów z nerkami lub wątrobą. Kontrolowanie poziomu OB odbywa się też u osób, u których zdiagnozowano już stan zapalny.
Badanie OB to badanie krwi, którą pobiera się z żyły łokciowej. Wykonuje się je na czczo - od ostatniego posiłku powinno upłynąć nie mniej niż 12 godzin. Jednostką, w jakiej podaje się uzyskaną wartość, są milimetry na godzinę (mm/h).
Obok wyniku badania, który otrzymamy z laboratorium, znajdziemy zakres referencyjny (przedział, w jakim powinien mieścić się prawidłowy wynik badania) wykorzystywany przez określone laboratorium. Za wartości referencyjne uznaje się zwykle 1-10 mm/h dla kobiet, a dla mężczyzn 3-15 mm/h. Z wynikami powinniśmy udać się do lekarza, który weźmie pod uwagę dodatkowe czynniki takie jak płeć, wiek, ogólny stan zdrowia i przyjmowane leki.
Należy zapamiętać, że za pomocą wskaźnika OB nie jesteśmy w stanie określić, z jaką dokładnie infekcją, schorzeniem się zmagamy. Podwyższone i niskie OB są za to wskazaniem do wykonania kolejnych badań, które powiedzą nam więcej o stanie naszego zdrowia i pozwolą postawić konkretną diagnozę.
Co może być przyczyną obniżonego i podwyższonego OB?
Obniżone wartości OB występują w:
- chorobach alergicznych i niektórych alergiach,
- niedokrwistości sierpowatej,
- nadkrwistości,
- czerwienicy prawdziwej lub rzekomej,
- niedoboru fibrynogenu (zaburzeniach krzepnięcia),
- przewlekłej niewydolności krążenia,
- żółtaczce,
- malarii.
Fałszywie obniżony poziom OB może być wynikiem przyjmowania leków przeciwzapalnych (np. aspiryny), a także kortyzonu czy chininy.
Podwyższone wartości OB (opad jest przyspieszony) występują z kolei w przypadku:
- ostrych i przewlekłych chorób zapalnych,
- infekcji wirusowych, bakteryjnych (np. zapalenia płuc),
- chorób nowotworowych,
- chorób autoimmunologicznych,
- schorzeń wątroby,
- chorób nerek,
- chorób reumatycznych,
- gruźlicy, kiły,
- przebytych urazów i zabiegów operacyjnych,
- nadczynności i niedoczynności tarczycy,
- martwicy tkanek (np. w wyniku zawału serca),
- anemii,
- stresu,
- podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi,
- próchnicy (u dzieci).
Podwyższony odczyn Biernackiego może być jednak również wynikiem naturalnych, a nie tylko patologicznych procesów zachodzących w organizmie. Naturalnie podwyższone OB występuje u kobiet, które spodziewają się dziecka, są w okresie połogu lub mają miesiączkę. Za fałszywie wysoki wynik może odpowiadać również antykoncepcja hormonalna.
Czytaj także:
RBC, HGB, WBC w morfologii krwi. Co oznaczają? Jak interpretować wyniki?
