Komu przysługuje darmowe sanatorium? Sprawdź, co zrobić, by pojechać

Planowanie wyjazdu do sanatorium warto rozpocząć od zapoznania się z dostępnymi opcjami i wyborem miejsca, które najlepiej odpowiada naszym potrzebom. Lokalizacja jest bowiem kluczowym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę. To nie tylko region, ale także konkretna miejscowość. 

Tym bardziej że w Polsce wybierać można spośród wielu atrakcyjnych i zróżnicowanych miejsc: nadmorskich (Ustka, Kołobrzeg, Łeba, Sopot), górskich (Karpacz, Zakopane, Krynica-Zdrój), nad jeziorami (Kamień Pomorski, Augustów) i innymi, jak popularny Ciechocinek, słynący z licznych sanatoriów i leczniczych tężni solankowych.

Co jeszcze powinno się wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca na wyjazd zdrowotny? Specjalizację danego sanatorium, która musi odpowiadać profilowi leczenia. Wreszcie: czas oczekiwania. Warto wiedzieć, iż zależy on od kilku czynników, takich jak dostępność miejsc w uzdrowiskach w poszczególnych oddziałach NFZ, stan zdrowia pacjenta, liczba osób oczekujących w danym województwie oraz liczba tzw. zwrotów, czyli rezygnacji z wcześniej przydzielonego terminu wyjazdu.

Choć możliwe jest samodzielne sfinansowanie pobytu, skorzystać można też z dostępnych dofinansowań i refundacji oferowanych przez ZUS lub NFZ. Należy jednak pamiętać, że uzyskanie dofinansowania wiąże się z koniecznością spełnienia określonych kryteriów.

Podczas pobytu w sanatorium pacjent nie ponosi kosztów zabiegów, które są częścią leczenia uzdrowiskowego. Kuracjusz musi jednak pokryć koszty zakwaterowania i wyżywienia, których wysokość jest regulowana przez Ministra Zdrowia. Te koszty zależą od terminu pobytu (tzw. sezon rozliczeniowy) oraz standardu, na który zdecyduje się pacjent.

Kuracjusz musi również opłacić dodatkowe koszty, takie jak opłata klimatyczna, pobyt opiekuna (jeśli zdecyduje się na jego towarzystwo) czy wszelkie usługi dodatkowe.

Zazwyczaj po złożeniu wniosku o skierowanie do sanatorium, czas oczekiwania jest podobny dla wszystkich pacjentów: dla dorosłych wynosi około 18 miesięcy. Niektóre osoby mogą jednak skorzystać z wyjazdu do sanatorium poza kolejnością i są to:

• świadczeniobiorcy posiadający tytuł "Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi",
• świadczeniobiorcy z tytułem "Zasłużonego Dawcy Przeszczepu",
• inwalidzi wojenni,
• kombatanci,
• weterani.

Bezpłatny wyjazd do sanatorium jest dostępny dla określonych grup osób. Mogą z niego skorzystać dzieci i młodzież do ukończenia 18. roku życia, a w przypadku dalszej nauki - do 26. roku życia

To samo dotyczy dzieci z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (bez względu na wiek) oraz dzieci uprawnionych do renty rodzinnej. Prawo do bezpłatnego leczenia w sanatorium mają również pracownicy zajmujący się produkcją wyrobów zawierających azbest.

Bezpłatną rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej oferuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Pokrywa on wówczas wszelkie koszty związane z leczeniem, zakwaterowaniem i wyżywieniem w sanatorium. Ponadto ZUS refunduje koszty dojazdu najtańszym środkiem transportu publicznego z miejsca zamieszkania do ośrodka rehabilitacyjnego.

Pracownicy zagrożeni utratą zdolności do pracy także mogą skorzystać z tego programu, pod warunkiem jednak, że mają szansę na powrót do pełnej sprawności. Aby uzyskać skierowanie na taką rehabilitację, muszą spełnić jeden z poniższych warunków:

• być ubezpieczonym w ZUS,
• pobierać zasiłek chorobowy lub świadczenie pielęgnacyjne,
• korzystać z renty okresowej z tytułu niezdolności do pracy.

Osoby przebywające na zwolnieniu lekarskim również mogą zostać skierowane na rehabilitację, jeśli orzecznik stwierdzi potrzebę leczenia. Podobnie jest w przypadku tych, którzy starają się o uzyskanie świadczenia rehabilitacyjnego lub renty z tytułu niezdolności do pracy.

CZYTAJ TAKŻE: 

Leczniczy przebój PRL-u. Na reumatyzm, zwyrodnienia i uporczywy ból

Kąpiele siarczkowe. Jakie mają właściwości i jak się do nich przygotować?

Pieszczany rozpieszczają. Termalne baseny i błoto mineralne leczą ciało i duszę