Alergia na nikiel - kontaktowa i pokarmowa. Rozpoznanie tej drugiej jest trudniejsze

Alergia na nikiel to powszechny problem, który dotyczyć może nawet 17 proc. populacji. Uczulenie najczęściej występuje u kobiet. Okazuje się, że nie ma to wcale związku z faktem, iż panie znacznie częściej niż mężczyźni noszą np. biżuterię. Wytłumaczeniem tej tendencji mogą być zmiany hormonalne związane z cyklem menstruacyjnym. Z tego powodu najsilniejsze zmiany wywołane alergią pojawiają się w czasie trwania miesiączki. Z kolei najłagodniejsze - analogicznie podczas jajeczkowania.

Aby dokładnie zrozumieć problem tego rodzaju alergii, warto wiedzieć, czym właściwie jest nikiel. 

Nikiel to jeden z najczęściej występujących pierwiastków. Znajdziemy go w biżuterii, zegarkach, guzikach czy klamrach do pasków. Dużą ostrożność należy zachować także podczas przygotowywania potraw. Nikiel może bowiem występować również w składzie garnków, patelni, sztućców czy innego sprzętu AGD. Z tego powodu najbezpieczniej stawiać na produkty wykonane z metali szlachetnych, melaniny czy ceramiki. 

Innym źródłem tego pierwiastka mogą być takie produkty jak kosmetyki, monety, klucze, nożyczki, długopisy, oprawki do okularów, protezy stomatologiczne, detergenty, oleje maszynowe i farby do malowania ścian. 

Nikiel znaleźć można również w niektórych produktach spożywczych. Zwłaszcza w orzechach, warzywach strączkowych, margarynie, śledziach, czekoladzie, serach topionych, proszku do pieczenia i koncentratach w puszkach. Zdarza się również, że u niektórych pacjentów wystąpić może alergia na nikiel po wypiciu wody wodociągowej lub gruntowej, która mogła mieć kontakt z pierwiastkiem. Opisywana reakcja alergiczna dotyczyć może także warzyw i owoców, które podlewane były taką wodą.

Głównym objawem kontaktowej alergii na nikiel są zmiany skórne. Mogą mieć formę krostek, pęcherzyków, pokrzywki i przesuszeń. Zmiany pojawiają się w miejscach, które miały bezpośrednią styczność z niklem, m.in. na rękach, brzuchu czy nogach. 

Zdarza się, że alergia na nikiel może powodować również takie dolegliwości jak zapalenie spojówek, zapalenie skóry, astmę i zapalenie śluzówki nosa. W przypadku pokarmowej alergii na nikiel wystąpić mogą z kolei takie objawy jak biegunki, wymioty, wzdęcia i bóle brzucha.

Alergia na nikiel - zwłaszcza kontaktowa - jest stosunkowo łatwa w rozpoznaniu. Kluczowy jest wywiad lekarski oraz próby kontaktowe lub/i doustna prowokacja roztworem soli niklu. W pierwszym przypadku pacjentowi przykleja się na skórę specjalny plaster zawierający alergeny. Po kilkunastu godzinach odkleja się plaster i ocenia się stan skóry. Z kolei doustne dawki niklu mają na celu pomoc w rozpoznaniu alergii pokarmowej.

Nie ma żadnej metody, która trwale wyleczyłaby alergię na nikiel. Jedynym skutecznym sposobem na walkę z nieprzyjemnymi objawami alergii jest unikanie produktów zawierających nikiel - zarówno tych codziennego użytku, jak i artykułów spożywczych. Dodatkowo pomocne mogą być leki objawowe - miejscowe maści i kremy.

Dużą ostrożność powinni zachować także alergicy, którzy ze względu na wykonywaną pracę nie mogą zrezygnować z kontaktu z niklem. Chodzi o przedstawicieli takich zawodów jak m.in. jubilerzy czy stomatolodzy. Takie osoby powinny pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu skóry np. poliuretanem.

Czytaj także: 

O tym kosmetyczka ci nie powie. Jak objawia się uczulenie na hybrydę?

Polska chemiczka poluje na metale ciężkie w suplementach diety

Uczulenie na metal - jak go uniknąć?