Łysienie plackowate dotyka młodych. Tracą włosy w charakterystyczny sposób

Nie wszyscy wiedzą, że każdego dnia tracimy nawet 100 włosów. Jest to prawidłowy proces, który wiążę się z cyklem rozwojowym włosów. Ten składa się z kilku faz - wzrostu, inwolucji oraz spoczynku, po którym następuje właśnie wypadanie. W normalnych warunkach w miejscu starych włosów pojawiają się nowe. Czasami zdarza się jednak, że na głowie zaobserwować można przerzedzone miejsca. W takim przypadku możemy mieć do czynienia z łysieniem plackowatym. 

To przewlekła choroba, która najczęściej pojawia się u młodych pacjentów, którzy nie ukończyli jeszcze 30. roku życia. Z tego powodu łysienie wiązać się może także z objawami psychologicznymi. U pacjentów zaobserwować można m.in. spadek samooceny, wahania nastrojów czy unikanie kontaktów społecznych i brak chęci na wyjście z domu.   

Szacuje się, że schorzenie to występować może około 1 proc. populacji. Łysienie plackowate w takim samym stopniu dotyczy mężczyzn, jak i kobiet. Choroba nie musi także dotyczyć wyłącznie włosów na głowie. Czasami przerzedzenia zaobserwować można również na brwiach, rzęsach i włosach łonowych. 

Łysienie plackowate zaliczane jest do chorób autoimmunologicznych. Mówiąc prościej, to sytuacja, w której organizm chorego sam atakuje mieszki włosowe, ponieważ uznaje je za zagrożenie. Inne przyczyny łysienia to czynniki genetycznie (szacuje się, że dotyczyć mogą nawet 20 proc. pacjentów), a także czynniki psychosomatyczne (przede wszystkim silny stres). Zdarza się również, że łysienie plackowate towarzyszy innym chorobom. Może wystąpić w przebiegu m.in. tocznia rumieniowatego, bielactwa, atopowego zapalenia skóry, zapalenia jelita grubego i chorób tarczycy.    

Głównym objawem łysienia plackowatego jest nagła utrata włosów i charakterystyczne przerzedzenia, które nie zapełniają się nowymi włosami. Wyszczególnić można kilka rodzajów łysienia plackowatego. Do najpowszechniejszych zaliczyć można:

• łysienie plackowate całkowite - to całkowita utrata włosów na głowie,
• łysienie plackowate ogniskowe - to utrata włosów występująca w obrębie jednej partii ciała,
• łysienie plackowate uogólnione - to całkowita utrata włosów na głowie oraz na innych owłosionych partiach ciała.

Poza tym u chorych wystąpić może również łysienie plackowate wężykowate, łysienie plackowate pasmowate oraz łysienie plackowate rozlane. 

Leczenie łysienia plackowatego opiera się przede wszystkim na podawaniu pacjentowi preparatów sterydowych. Zdarza się, że stosuje się także leki immunosupresyjne - cyklosporynę. Dobre efekty przynosi również fotochemioterapia, czyli jednoczesne leczenie światłem ultrafioletowym oraz substancjami chemicznymi. 

Inne metody leczenia łysienia plackowatego to terapia DCP (podawanie choremu alergenu, który przywrócić ma prawidłową pracę układu immunologicznego) oraz terapia UVB. Istotna jest także prawidłowa suplementacja. Chorym podaje się przede wszystkim witaminę D.   

Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że leczenie łysienia plackowatego jest długim procesem, który niestety nie zawsze kończy się pozytywnie. W wielu przypadkach nie udaje się rozwiązać problemu i jedynym wyjściem pozostaje peruka. 

W przypadku łysienia plackowatego niewiele pomoże również odpowiednia profilaktyka. W związku z tym, że choroba ma podłoże przede wszystkim autoimmunologiczne i genetyczne, nie można wyszczególnić żadnych działań, które zminimalizowałyby ryzyko zachorowania.

Aleksandra Chruścielewska

Czytaj także: 

Nadmiernie wypadają ci włosy? To objaw jednej z tych chorób

Olejowanie włosów. Co to jest i jak je wykonać?