Prowadzą do anemii, zmiany sylwetki i zmęczenia. To problem nawet co drugiej Polki
Te łagodne zmiany nowotworowe mogą pojawić się u kobiet już po 20. roku życia. Chociaż zazwyczaj mają charakter niezłośliwy, wywołują szereg uciążliwych objawów, a nawet prowadzą do anemii i omdleń. Wielkość mięśniaków macicy może być różna, a ich leczenie jest uzależnione od wieku kobiety, objawów, jakie wywołują, a nawet od tego, czy kobieta planuje zajść w ciążę. Jak objawiają się mięśniaki i jak się je leczy?
Mięśniaki to kuliste guzy o zbitej konsystencji, osiągające nawet kilkanaście centymetrów. Zbudowane są z komórek gładkich mięśnia macicy i zazwyczaj występują mnogo, rzadziej pojedynczo. Co ważne, mięśniaki nie dają przerzutów do sąsiadujących tkanek, a ich wielkość może ulegać zmianie.
Mięśniaki rozrastają się pod wpływem estrogenów, jednak wpływ na nie mogą mieć również: wiek, czynniki genetyczne, otyłość, nadciśnienie tętnicze, a także nadużywanie tytoniu i kofeiny.
Szacuje się, że na mięśniaki macicy cierpi nawet 50 proc. kobiet, a po 50. roku życia nawet u 70 proc. Do pilnej obserwacji kwalifikują się zmiany, które szybko się powiększają oraz zwiększa się ich liczba.
Do czynników potencjalnie ochronnych przed mięśniakami zalicza się antykoncepcję hormonalną, ciążę przed 25. rokiem życia, a także wielorództwo.
Połowa kobiet, u których zdiagnozowano mięśniaki macicy, nie odczuwa w związku z ich obecnością żadnych objawów. Pozostałe kobiety mogą jednak mierzyć się z różnymi dolegliwościami, wynikającymi z narośli na macicy.
U kobiet mogą pojawiać się zaparcia oraz częstsze oddawanie moczu, co może sugerować infekcję lub problemy jelitowe. Jeśli zmiany w macicy są duże, kobieta może zauważać powiększający się obwód brzucha.
Dodatkowo kobiety z mięśniakami mogą odczuwać zmęczenie, senność a także zawroty głowy. Spowodowane jest to rozwijającą się anemią wynikającą z powtarzających się krwawień z dróg rodnych.
Chociaż krwawienia nie muszą by obfite, to pojawiają się często, prowadząc do zmniejszenia stężenia hemoglobiny.
W zaawansowanym stadium anemii skóra staje się blada, mogą występować omdlenia, pojawia się napadowa tachykardia (przyspieszenie akcji serca).
Objawy te wymagają pilnej konsultacji z lekarzem oraz wdrożenia leczenia niedokrwistości.
Leczenie mięśniaków jest uzależnione od wielu czynników. Lekarz bierze przede wszystkim pod uwagę wielkość zmian, wiek pacjentki, a także to, czy kobieta planuje mieć dzieci czy jest już w okresie okołomenopauzalnym.
Mięśniaki mogą utrudniać samo zajście w ciążę, a jeśli są duże - mogą wpływać na rozwój jak i ułożenie płodu wewnątrz macicy. Duża liczba mięśniaków powoduje problemy z implantacją zarodka, wywołuje krwawienia w ciąży, a nawet prowadzi do poronienia czy porodu przedwczesnego.
Do decyzji lekarza pozostaje wykonanie zabiegu tzw. wyłuszczenia mięśniaków (miomektomia). Zabieg wykonuje się metodą laparoskopową przez powłoki brzuszne. Inną metodą jest embolizacja naczyń krwionośnych, w trakcie której zamyka się naczynie krwionośne odżywiające mięśniaka, co powoduje zahamowanie jego wzrostu i obumarcie.
Te kobiety, które nie planują ciąży lub są już po menopauzie, wykonuje się zabieg histerektomii - całkowitego usunięcia macicy wraz z jajowodami, pozostawiając jajniki, jeśli kobieta jest przed 65. rokiem życia. Po tym czasie w trakcie zabiegu chirurgicznego usuwa się także jajniki z powodu podwyższonego ryzyka rozwinięcia się nowotworu.
Jedyną metodą, by całkowicie pozbyć się mięśniaków macicy, jest całkowite usunięcie narządu rodnego kobiety. Leczenie chirurgiczne czy farmakologiczne nie zapewnia ochrony przed nawrotem choroby. Istotne jest, by kobieta była pod stałą opieką lekarza ginekologa a także regularnie wykonywała badanie morfologii krwi.
CZYTAJ TAKŻE:
Endometrioza. Wędrująca krew przyczyną tajemniczej choroby
