Mononukleoza - choroba zakochanych. Te objawy warto znać

Mononukleoza nazywana jest inaczej anginą monocytową i gorączką gruczołową. Kojarzona jest jednak z potoczną nazwą - chorobą pocałunków. Skąd ta nietypowa nazwa? Mononukleoza jest schorzeniem, które wywołuje wirus Epstein-Barr (EBV), należący do tej samej grupy, co wirus opryszczki. Przenoszony jest on przede wszystkim drogą kropelkową, np. właśnie podczas pocałunku. Mało kto zdaje sobie sprawę, że wirus jest aż tak powszechny. Szacuje się, że jego nosicielami może być nawet 95 proc. dorosłych. Mononukleoza bardzo często diagnozowana jest w wieku dziecięcym. Jej źródłem są m.in. przedszkola i żłobki, w których dochodzi do dużego kontaktu pomiędzy dziećmi. Maluchy korzystają tam ze wspólnych zabawek, które mogą ślinić i wkładać do buzi.

Tak jak zostało już wspomniane - do zdecydowanej większości zarażeń EBV dochodzi drogą kropelkową. Inne możliwe drogi zakażenia to droga płciowa oraz droga krwiopochodna. Mononukleozą zarazić się można także podczas przeszczepów narządów. Pomimo iż wirus Epstein-Barr należy do tej samej rodziny, co opryszczka, ma nieco inny przebieg. Po przechorowaniu mononukleozy stajemy się całkowicie odporni na to schorzenie. Wirus zostaje w organizmie, jednak przebywa on tam w postaci utajonej.

Mononukleoza początkowo przebiega bezobjawowo. W zdecydowanej większości przypadków chory nie ma pojęcia o zarażeniu wirusem EBV. Wiąże się to z jego długim, bo nawet 50-dniowym, okresem inkubacji. Po tym czasie wystąpić mogą pierwsze objawy. Należy wiedzieć jednak, że choroba jest stosunkowo trudna do rozpoznania. Początkowe objawy mononukleozy przypominać mogą przeziębienie lub grypę. U chorych pojawia się gorączką, a wraz z nią takie dolegliwości jak:

•    dreszcze,
•    brak apetytu,
•    zapalenie gardła,
•    powiększenie migdałków,
•    katar,
•    obrzęk powiek,
•    zmęczenie,
•    senność,
•    ból mięśni,
•    ból głowy.

Zdarza się również, że w przebiegu mononukleozy pojawiają się zmiany na skórze. Zazwyczaj występują one w postaci wysypki lub wybroczyn - zwłaszcza w jamie ustnej. Charakterystycznym objawem choroby jest także biały nalot na migdałkach oraz nieprzyjemny zapach z ust. Trzeba wiedzieć również, że mononukleoza u niektórych pacjentów przebiegać może całkowicie bezobjawowo. Z kolei u dzieci wystąpić może zaostrzenie niektórych objawów.

Ze względu na mało typowe objawy choroba bardzo często nie zostaje prawidłowo rozpoznana. Mononukleoza bywa mylona z przeziębieniem, grypą czy infekcją wirusową. W diagnostyce przydatne mogą być badania krwi - morfologia z rozmazem, określenie poziomu limfocytów oraz parametrów ALT i AST, które świadczyć mogą o powiększeniu wątroby, które często towarzyszy mononukleozie. Niestety, nie są to badania badania, które mogą jednoznacznie potwierdzić lub wykluczyć chorobę. Dużą skutecznością cechują się zaś badania przeciwciał oraz badania DNA, jednak lekarze zlecają je bardzo rzadko.

Leczenie mononukleozy opiera się przede wszystkim na podawaniu pacjentowi leków objawowych - przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Choroba ma zazwyczaj łagodny przebieg (zwłaszcza u dorosłych) i rzadko powoduje powikłania. W szczególnych przypadkach po przebytej mononukleozie wystąpić mogą takie objawy i schorzenia jak: niedokrwistość hemolityczna autoimmunologiczna, małopłytkowość, uszkodzenie wątroby, zapalenie trzustki, zapalenie jąder, ropienie migdałków, zakażenia bakteryjne oraz pęknięcie wątroby.

Zobacz także:

Syndrom demona nocy - zaburzenie, które nęka samotne kobiety

Wirus HPV - dlaczego jest taki niebezpieczny?